Over het leed dat vriendenboekjes heet..

Vriendenboekjes….
Wát een diepgang.
Échte informatie waar je later met een fijn gevoel in terugleest….
Dat Sjengske zijn lievelingskleur geel was, hij geen spruiten lustte, het liefst de hele dag kleurde en, net als mijn zoon, politieagent wilde worden …
Écht.
Heel nuttig allemaal.
Ik word er een beetje kriebelig van, van die boekjes.

Een typisch mama-taakje ook weer.
Jaha.
Nog nóóit gezien dat er een papa was die ‘m invulde.
U wel?
En dan voor zóveelste foto keer deze maand op zoek gaat naar een foto.
Want die moet er ook nog in hè?
Dat moet.
Want daar is een speciaal vakje voor..

Nee, doe mij maar weer het good old poesiealbum..

Ja.
Ik had ook een poesiealbum.
Hmm.
By the way: wáár is mijn poesiealbum?!?

*zoekt*
best gauw gevonden trouwens..sta van mezelf te kijken!
Kijk nou toch…

Dit is mijn poesiealbum dus.
Er zaten zelfs nog poesieplaatjes in.
Voor 70 centencentjes.
En een versjesboekje….

De meeste gedichtjes van mijn directe familieleden die in mijn album schreven, staan ook in t versjesboekje.
En ik maar altijd denken dat ze die zelf verzonnen.
Speciaal voor mij ja.
Zo onnozel was ik wel…

Maar lief blijft het..
Ik kende ze allemaal uit mijn hoofd!
Grappig is dat.

En deze dan.
Van mijn vader.
Ik zie ‘m zo zitten.
Vást geschreven met een liniaal eronder.
Om netjes recht te schrijven.
De bloemetjes mocht ik er zelf bijtekenen..

Ook een lief gedichtje van mijn peettante over een meisje van 8 jaren met bruine ogen en glanzende haren…
Dat was ik!
En die foto erbij.
Alsof ik zo weer op die bank zit daar…

En dit was mijn lievelingsversje.
Nou ja.
VerS!
Van mijn grote nicht.

Ik vond het een prachtig gedicht.
En ja.
Ik vond het zó prachtig dat ik het daarna ook bij anderen in hun poesiealbum schreef…

Maar goed.
Nee origineel waren de poesiealbums niet dus.
Copy paste en klaar.

Maar leuker dan de vriendenboekjes waren ze wel.
Want je moest toch altijd weer zelf de lege pagina vol zien te krijgen!

oke. Vooruit.
‘T enige waar t vriendenboekje goed voor is, is om speelafspraakjes te kunnen maken, maar verder?!?
Misschien een idee om op school adressenlijsten uit te delen.
Voor speelafspraakjes, feesten en partijen.
Scheelt een hoop mama’s weer veel werk..
Tóch?

Ik zeg; terug naar de poesiealbums!