Wat doe jij om 3 uur ’s nachts?

Tja en dat word je om 3 uur wakker door het gesnik van de Kleuter en ontdekt een ondergespuugde hoogslaper.
En muur.
En playmobil.
Het énige voordeel van zo’n hoogslaper en een broertje dat ’s nachts tussen zijn papa en mama inkruipt: er is beneden een leeg bed!
Dus daar tukte de Kleuter verder.
Hij wel.
Ik niet.
Ik zat te koekeloere met een nogal wakker peutertje dat ook even gezellig kwam kijken wat er allemaal aan de hand was.
Ook deed ik mijn best om dat pruttelgevoel in mijn eigen buik te negeren…

Goed.
Een bleke Kleuter die een dagje thuisbleef en voor t eerst even alleen bleef terwijl ik het stoere peutertje naar school bracht…
En hij dus, zonder grote broer, het schoolplein opliep.
Och wat was ik een trots mama..

Voor mij stond er een jachtworkshop en kerstlunch op ut program, de pruttelbuik nog altijd negerend…
En die workshop, geen idee wat ik ervan moest verwachten, maar oeh dát was stoer én interessant!
Een collega, die jager is lag daar dus verscholen in de struiken en wij moesten m spotten.
Niks hoor. Niet te zien! En hij lag dus 5 mtr bij ons vandaan. Geweldig!
Daarna praatte hij over zijn hond, die net zo reageerde als radiografisch bestuurbare auto van mijn zoon.
Ge-wel-dig.
En die passie waarmee hij alles vertelde!
Zo mooi.

En weet je?
Eigenlijk had mijn lief daarbij moeten zijn.
Die had dat óók prachtig gevonden.
Dus app-te ik ‘m wat sfeerfoto’s door.
Om te kwijlen zeg maar.
Dat is écht wel iets voor hem hoor.
Tot ik hoorde dat deze jager al om 3 uur in t bos lag. toen ik die hoogslaper verschoonde en ze gemiddeld 80 uur op een wild zwijn wachten om te schieten.
Tja.
Al die tijd heb ik ‘m toch liever thuis eigenlijk….

Echt zó mooi.
En ik altijd maar denken dat die jagers er gewoon op los knallen wat ze in hun vizier krijgen hè?
Maar nee. Dat is allemaal uitgerekend en overlegd.
Zoveel herten, zoveel zwijnen, zoveel mannetjes, zoveel vrouwtjes…
Ja dat wist ik dus allemaal niet joh.
Daarna kwamen de geweren te voorschijn.
En mochten er dus zelfs mensen even schieten. Niet op beesten hoor…
WOW!
Wát een geweld joh!
En die hond. Die werd er helemaal zenuwachtig van.
Die dacht:euj, waar moet ik naartoe? Normaal moet ik toch iets halen/zoeken als er is geschoten ?
GE-WEL-DIG vond ik het.
En bere-interessant!

Daarna kwam ik thuis.
Met een pruttelbuik die niet meer te negeren was en alweer zo’n koppijn.

En toen mijn versgewassen baby vanavond zijn net leeggelurkte fles over me heen golfde was ik wel klaar met deze dag.

Geen idee wat de nacht gaat brengen, maar dit bleke peutertje voorspelde niet veel goeds…

Maar heej: IK HEB VAKANTIE!