Wát een feestdag gisteren zeg!
Ruben was gistermiddag niet thuis dus kon Olivier lekker alleen met zijn nieuwe kedootjes spelen.
Én we gingen even naar D’n Action.
En daar vond ik een kedootje dat preciés paste bij de afspraak die we maakten.
We spraken namelijk af: als je 3 bent gaat de fiepie naar een ander kiendje óf gooien we m weg.
De weken van te voren zag je de twijfel in zijn ogen.
Tot ik dit kedootje zag..
Dat wilde ik bést voor ‘m kopen, maar alleen als hij zijn fiepie wegdeed.
Dat was goedhuh?
Eenmaal thuis pakte hij meteen het kedootje uit de tas en zocht zijn fiepie.
huh?
pak maar een schaar, dan knip je m maar kapot
En zo geschiedde ..
Écht waar.
Ik wist niet wat ik zag..
Kapot.stuk.dus
Hij gooide m in de prullenbak ging vrolijk verder.
Een ketting maken..
We gingen naar de pannenkoekenbakker en toen we thuiskwamen moesten ze eigenlijk meteen al naar bed.
Na het dagelijkse gedreutel en tijdgerek ging hij slapen…
Vannacht werd hij wel huilend wakker maar hij sliep zonder fiepie!
Echt waar.
Ik weet niet wat me overkomt!
Vanmorgen mocht hij de ketting van mij mee naar school nemen.
Met een briefje voor de juf.
knappe knul !!!
Fiepie weg…knuffeldoekje blijft :))
Oh wat lief gedaan van jouw. !!!