Zondagmorgen.
Trippelende kindervoetjes.
Warme lijfjes die tegen me aanschuiven.
Ik adem hun slaapgeurtjes diep in en geef ze een voor een een dikke kus op hun haartjes.
Mijn grote mannetjes.
Het allerkleinste mannetje had rond 7 uur al honger en sliep daarna verder tot een uurtje of 10.
Papa slaapt uit.
Ik schil de appeltjes uit de tuin van oma Coosje.
De oven staat alvast aan.
Beetje boter, beetje bloem,suiker en wat eitjes.
Appeltaart gaat ’t worden.
Geen standaard appeltaart maar een wilde-dieren-appeltaart!
Zie jij ze?
Hmmm hij was héérlijk!
Wat een leuk idee!