Waar háál je de energie vandaan

Vandaag kreeg ik weer de vraag: zeg, waar háál je toch de energie vandáán
Als ik lees wat je allemaal met die 3(!) kotertjes van je onderneemt joh!

En die vraag krijg ik dus vaker.
En ik weet het zelf ook niet hoor.
Ik bedoel: ik zag er écht wel als een berg tegenop om 6 weken lang met 3 kindjes “te zitten opgescheept”.
Maar heej: I did it!
En ik vond het súperleuk!

Ik kan het niet zeggen hoor, waar die energie vandaan komt.
Ik denk dat ik energie put uit mijn kindjes én uit mijn gefreubel enzo.

Maar ik zei het in de vakantie nog tegen mijn moeder:het lijkt wel alsof ik mijn leven met 3 kinderen beter op orde heb dan met 2.
Klinkt gek hè?
Wat je denkt: met 3 heb je toch altijd veul meer werk dan met 2?

Tot van de week iemand precies bevestigde en omschreef wat ik voel.
En ik ben er superblij mee dat ik me zo heerlijk voel, want dat werkt altijd ook weer door op iedereen om me heen.

Maar heej: ik ben ook écht wel eens moe tot op ’t bot hoor.
Of súperchagerijnig.
Of heul lui.

Niet dat jullie denken dat ik de hele dag als zo’n blije gup loop blij te zijn.
Nee joh.

Pfff is er tóch nog iéts een beetje normaal aan mij…
😉

Zo, nu gauw slapen.
Morgenvroeg om 6.00 uur rammelt die wekker weer en spring ik weer op mijn fietske naar t werk!
Ach wat is dat toch iets fijns.
Dat fietsen.