Op vakantie waren we dus op verschillende brocantes.
Rommelmarkten.
Alleen klinkt “brocante” wat chiquer.
Ik hartje franse brocantes.
Want die frenskes, die hebben soms nog wel eens wat leuke dingetjes te koop.
Die ze dan nog ergens achter in een schuurtje hebben gevonden, en dan denken: goh d’r hoéft maar een of andere gek te zijn die ’t mooi vindt!
Die gek was ik dus.
Ik was meteen flieft.
Ik vroeg wat ’t kostte en verstond €50,-
ja dááág dacht ik en teleurgesteld liep ik verder.
Tot we terugliepen.
En we weer bij dezelfde mensen stopten.
Bleek dat mijn “schatje” geen €50 maar €5,- te kosten..
De rest van de terugreis was ik een heul blij meisje.
Natuurlijk had ik al een plekje verzonnen.
Alleen even kijken of ’t überhaupt wel zou passen.
En het past!
Kijk nou toch….
Wát een schattig…ehhh opzetdinges.
Nou ja.
Geen idee hoe je ’t noemt.
Maar ik vind m leuk!
Ps. Paul schaftte zichzelf ook nog wat dingskes aan, maar daarover later meer…
Dies leuk!!
Super tof!!
Een console, denk ik.
Loooove brocantes! Trouwens, bij jullie in ut durp zit ook een hele leuke! Heb ik een bistro set gekocht! (en al mijn meubels…)
Wat ein gave console!!!!
Aaaaaahhhhhhh te schattig!
O! Inderdaad heel leuk! Wanneer komt de later-meer-over-wat-Paul-kocht-log?