Gisternacht was dus nóg een good old baggernacht.
Meneertje B huilde en huilde en niks was goed.
Ik kreeg ‘m niét stil.
Zetpilletje (prikjes?), koude bijtring (tandjes?), flesje (honger?), nóg een flesje (nóg meer honger?).
En dat alles van 19 tot 1.30 ongeveer.
U begrijpt.
Mijn rug kon ik ook naar het grof vuil brengen.
Blurgh.
Meneertje B had nergens last van..
En met zo’n stralend baby-snoetje kom ik de dag ook wel door.
We deden het rustig aan gisteren en zaten we lekker te tutten en spelletjes UNO te spelen.
Dé nieuwe spelletjeshit hier.
Tot mijn foon trilde…
Waaaat?!
De kraamhulp had gevraagd of ik foto’s van haar en haar opvangmoppie wilde maken.
Helemaal vergeten!
Dus schoot ik gauw wat kleren aan.
Ach.
Ze heeft me erger gezien denk ik maar..
Nog geen 5 minuten later was ze er en schoot ik wat lieve plaatjes.
Wat een schatjes he?
’s Middags ging Ruben bij een vriendje spelen en crashten wij éven op de bank..
Gisteravond gooide ik alle 3 de jongens door een sopje en sliepen ze alledrie voorbééldig en as we speak slapen de jongste 2 nog steeds…
Batterijtje weer vol, ik zeg: Hallo nieuwe dag!
Waar is die foto van een gecrashte Linda?