Ik zit gebakken!

Goh.
En toen belde me gisteren toch dat bakfietsmevrouwtje.
Ik ging nog net niet hyperventileren aan de telefoon maar was wel binnen een half uurtje bij d’r.
Ik kon écht niet wachten.

Meteen uitproberen natuurlijk.
En daar ging ik.
Met 5(!) kinderen in en aan de fiets.
Zó gezellig joh.
Lekker kletsen met mekaar enzo.

Je had me moeten zien fietsen daar.
Een grotere glimlach paste niet op mijn gezicht.

Ik moest ‘m hebben natuurlijk.
Helemaal verliefd ben ik.
Al wil dat natuurlijk niet heul veul zeggen hoor, want ik kan vrij snel flieft worden op iets.
Maar goed.
Ik was dus daar mét auto én met 2 kinders.
En dat alles incl bakfiets krijg je niet thuis in je uppie.

Dus moesten we ’s avonds maar terug.
Met de hele bubs dus.
En dat werd me toch even onverwacht heul gezellig.
En moest ik dus in het donker in mijn blote-armen-hemdje terug naar huis.
Maar nee.
Mijn lieve lief zou wel fietsen.
Mocht ik met de auto.
Ruben wilde persé mee in de bakfiets en zat daar dus onder een dekentje te glunderen net zoals zijn moeder eerder die dag deed…

Nou.
Dat is m dan.

Hij werd wat vertroeteld met olie enzo en we tuften een aantal keren de straat door en naar de Chinees.
Best een beetje wennen hoor, maar zó leuk!

Je kunt er zelfs ijsjes in eten!
Kleine B lust ook ijsjes trouwens…

Kleine B deed ook een proefritje..

Ik geloof dat ie ’t wel leuk vond.

Hier een heel blij meisje dus….
Ik zit wel gebakken op mijn bakfiets!