Dag droom…

Dit is ‘m.
Mijn droom.
Een bakfiets!

Och wat ben ik blij met mijn fietskarretje maar toch, het feit dat je babietje daar wat achter je aan slingert, dat vind ik persoonlijk wat minder.
Dus zoek ik al een tijdje naar een bakfiets.
Een stevige die niet omkiept als je afstapt.
Op marktplaats zijn die er zat!
Alleen 1 probleem: dan moet ik waarschijnlijk vanuit Amsterdam terug naar ons durp fietsen.
Ver weg bakfietsen zijn het.

Tot ik gisteravond nog maar eens een marktplaatsrondje deed en mijn oog bleef plakken op de woorden: “bakfiets herten”
Wat?
Wát!
WAAAAAT?!?!
Een bakfiets te koop. Hier niet zo ver vandaan!
Ik stuiterde van blijdschap en stuurde meteen een mailtje.
Midden in de nacht zo ongeveer.
En daarna droomde ik van heerlijke fietstochtjes met mijn mannetjes….

Met een grote lach op mijn gezicht werd ik wakker.
Zal ik ook nog maar even bellen?
Dus ja.
Ik belde.
En hoorde dat er morgen, vóór mij, dus al iemand komt kijken.

Mijn hartje huilde.
Och nee!
Ik stelde nog voor dat ik wel meteen wilde komen om m uit te proberen.
Maar nee.
Die ander gaat voor…

Dus tja.
Nu wacht ik.
En duim ik dat die ander het een heul stomme bakfiets vindt.
Óf dat ie zich opeens bedenkt een fietskar te willen.
Óf dat zijn kiendjes vandaag opeens zélf kunnen fietsen.
Of misschien is de verkoper een trouwe lezer van mijn weblog en strijkt hij zich over zijn hartje.
Of
Of…

Ik moet gewoon afwachten.
Maar stiekem, heel stiekem droom ik verder over mijn bakfietsje en de vele fietsuurtjes die we gaan maken samen.
Dromen en duimen jullie heel hard met me mee?