5 weken na de kraamweek mocht ik haar bellen voor de nacontrole.
De verloskundige dus.
Geen idee wat die nacontrole precies inhield, want die heb ik bij Ruben en Olivier nooit gehad geloof ik.
Maar goed.
Alles prima zolang ik maar niet meer op die weegschaal hoefde!
Ik nam de doos met ongebruikte left-overs van het kraampakket mee, zodat ze er mensen die ’t niet zo breed hebben, mee kan helpen.
Weer een goede daad gedaan.
En ben ik weer een in-weg-staande-doos kwijt!
Mooi.
Goed.
Nacontrole bleek dus gewoon een klein uurtje gezellig bijkletsen.
Als ik dát geweten had, had ik gebak meegenomen!
Het was súpergezellig en ze is echt de liefste verloskundige die je je kunt wensen en na drie dikke kussen zei ze: ik zal je gaan missen…..
ze smeekte me nog nét niet om nog een babietje te maken
*slik* dus
De spontane opmerkingen over mijn babietje: oh kijk die onderkin en het is nét een kleine Boeddha vergeef ik haar.
Gewoon omdat ze zo lief is.
Én omdat we een súperteam waren tijdens het op de wereld zetten van de mooiste en liefste mannetjes van de héle wereld!
Dank je wel Miriam!
Boeddha?
Boéddha?
Wát nou Boeddha ?! 😉
Een súperlieve Boeddha!
Om óp te vreten zo lief!
Gewoon heel zen, dat kleinste mannetje van jullie.
Ach, wat een heerlijk menneke! Hij lijkt echt wel een beetje op een Boeddha, hoor. 🙂
he jammer dat je donderdag bent geweest en niet vandaag had ik gezellig mee kunnen kletsen. Of even een glimp van dat superlieve boeddha-tje van jou gezien. groetjes carla