Een week geleden…

Jeetje zeg.
Een week geleden was het weeënfestijn al volop bezig joh.
En nu probeer ik elke avond een kleine hongerlijder stil te krijgen…
Hónger heeft ie!
Hónger!
En als ik ‘m net heb verschoond, poept ie zonder blikken of blozen zó die schone luier weer vol.
Maar ja.
Weten we in elk geval dat ’t allemaal goed werkt…

Het was weer een bijzondere dag.
Op 29 maart wakker worden met alwéér sneeuw, wie had zich dát ooit kunnen bedenken?
Tsss gekke weergoden.

Vandaag was de kraamhulp voor ’t laatst alweer. En spraken we af om een keer samen te gaan eten als bedankje.
Dat vond ze leuk!
En wij ook!

Vandaag was ook de dag dat Ruben buiten súpergrote broer, ook gewoon zijn 2e tand eruit duwde. Hij zat al los, maar opeens stond ie met blozende wangen voor me: hij is eruit stamelde hij een beetje geschrokken..

Vandaag was ook de dag dat er éindelijk iemand gehoor gaf aan mijn. Zielige gemiep om sushi.
En toen ik klaar was met mijn schoonheidsslaapje, stond er gewoon een portie sushi op me te wachten !
Té lief gewoon!!
Dank je wel lieve Anke!

Vandaag maakte ik de állerliefste duimelotfoto van die kleine Benjamin..
let op: hoog smelt gehalte