Die baby moét eruit, brulde ik…

Echt mensen.
Ik ben ’t zó zat.
Na de zoveelste belabberde nacht op rij wérd ik me toch een partij chagrijnig wákker vanmorgen!
Ja écht.
Zó chagrijnig ben ik echt nog nooit geweest!
Nog nóóit!!

Tja en natuurlijk knoeide die kleine O weer eens met sjokomel over zijn kleren en was ik dus helemaal niet meer te genieten.
Maar goed.
Daar kan t arme kind toch ook niks aan doen.

Gelukkig scheen het zonnetje en terwijl ik de kiendjes wegbracht werd ik weer wat blijer.
Hóepla, meteen door naar de verloskundige..
Dat ze maar geen kans kreeg om me weer af te bellen.
Há!

En met de deurklink nog in mijn hand brulde ik: die baby moét eruit!
Ze praatte over eventueel strippen en bij 41 weken een afspraak te maken bij de gynaecoloog…
WTF?!?
Ik stopte mijn vingers in mijn oren en riep : lalalalalalaaaaa
Haha.
Net zoals je vroeger wel eens deed.
Als je iets niet wilde horen.
oh? Jullie deden dat nooit? Hmm.

Goed.
De normale controle werd uitgevoerd en dat was allemaal prima.
Tja en toen werd er gestript.
Ja ehh.. dat was niet fijn natuurlijk, maar goed, álles veur de baby!

Daarna deed ik nog wat boodschapjes en verder hoopte ik op weeën natuurlijk..
Maar niks.
Beetje kramp ja.

Djuu.
En daar stond ik vanmiddag dus weer om 15 uur aan de school.
Met al die spienzende oogjes op mij gericht…
*zucht*

Hád ik al gezegd dat ik er hélemaal klaar mee ben?
Nee hè?

Maar oeh.
Ik ben toch zo moe ook.
Vraag me af of ik straks puf heb om te puffen.
Dus beroep ik me dan op dat ene stofje.
Je weet wel.
Dat oerstofje dat vrij gaat komen….

Vannacht!
Het gaat vást vannacht gebeuren.
En dat ik morgen een kersvers beebietje kan showen.
En dat u allemaal roept van oeh en aahhh enzo?
Ja.
Dát lijkt me wel wat ja.

wordt vervolgd… alweer ja..