Pffff
Vannacht sliep ik dus amper.
Een man die met zijn ijskoude pootjes tegen je aan kruipt én een mopperend, niet willen-slapen-peutertje zorgden ervoor dat ik dus op een ijskoude bank klaarwakker zat te zijn.
En bedankt.
Tegen 4 uur viel ik pas weer in slaap en om 7 uur ging de wekker gewoon weer!
Moe dus.
Ruben naar school gebracht en gauw terug naar huis voor de oortjesmevrouw.
Olivier vindt het altijd zó leuk als zij komt.
Dan staat ie voor het raam te wachten en zwaaien en rent ie als een dolle naar de achterdeur om deze voor haar open te doen.
Helemaal vrolijk en blij.
Ze heeft altijd veel tassen met allerlei muziekinstrumenten en spelletjes bij zich.
Uiterst interessant allemaal dus.
En dan zit ie dus ruim een uur geconcentreerd met haar te werken hè?
Zó knap!
Ja die O is echt een schatje hoor..
Oh en gisteravond maakte ik dus nog maar eens een buikfoto.
Want tja, nu kan/mag ik er nog súpertrots op zijn, maar als straks de beeb eruit is, zit echt niemand te wachten op die flubberbuik van me, die nu nog zo’n práchtig huisje is..
