Okki!

Ja joh.
Stuur mij met verlof met een lijf vol hormonen en de creatieve uitspattingen vliégen je om de oren!

Dus vandaag zei ik tegen mijn kleuter: teken jij eens de állermooiste robot die je kan verzinnen en ik gaf hem een groot tekenvel..

Braaf als ie is, deed hij preciés wat ik hem vroeg. Een robot met weinig kleine frummeltjes eraan.
En dit is ‘m geworden.

Daarna zochten we samen de gewenste stofjes en kleurtjes uit en toen kon ik aan de slag.
Met een zéér nieuwsgierige kleuter aan mijn zij..

Iedere 10 minuten hoorde ik: mama? Is ie al klaar?
Ik gaf de kleuter een nieuwe opdracht: verzin een échte stoere robotnaam!
En nadat hij eerst alle klasgenootjes had opgenoemd, kwam uiteindelijk dé enige echte juiste naam: Okki!
Kijk!
Dát is een stoere naam….

Ik naaide me een slag in de rondte.
Voor mijn doen dan hè?
Want soms zijn we niet écht goeie vriendjes, mijn naaimassjien en ik.
Vandaag dus wel.
En had kleuter dus geluk!

En kijk….dáár doe ik ’t dus voor…