“Even”

Nou.
Het kraambed staat hoor!
Dat zette ik gistermorgen om half 9 in mekaar. Met goeie hulp van mijn kleine klusmaatjes…
Hopseflops.
Zó gepiept.
Dacht ik.
Dat ik nogal veel moest bukken en op mijn knieën negeer ik even..

Maandag kochten we deze nieuwe boekenkast dus. De oude was al leeggeruimd en alle boeken lagen op de eettafel….
De onderste bakken in de kast waren gereserveerd voor mijn knutselspullen..
Dus ach.
Die ruimde ik ook maar “even” in..

Daarna had ik de stapellaatjes (waar eerst mijn knutselspullen inzaten) dus leeg en bedacht me dat dat ideaal zou zijn voor Ruben zijn lego…
Ach.
Toen sorteerden we dat samen ook nog maar “even” uit.

Ondertussen draaiden de eerste babywasjes en streek ik deze ook nog “even” gauw.
Schichtig om me heen kijkend of er geen Buuv door de ramen stond te gluren of spontaan op bezoek kwam!

Ik fietste nog “even” met de jongens naar de ceedoezendj voor wat kleine boodschappen en zwalkte op de terugweg nét zo erg als mijn fietsende kleuter over straat.
Niet slim met zo’n zware tas aan je stuur…
En best link ook wel.

Goed.
Toen moest er dus óók nog “even” gekookt worden…
Bijna ging me het licht uit ja.

Niet gek ook.
Linda!
JE BENT HOOGZWANGER!!!

Écht.
Ik moet echt leren doseren.
Wat vandaag niet is, komt morgen wel…
Dat idee.
Maar geloof me.
Met die nesteldrang hijgend in mijn nek,
lukt me dat af en toe gewoon niet.

En ja.
U mag bést wel wat strenger voor me zijn en me eens duchtig toespreken.
Wie weet helpt t.

Zo!
Nu ga ik de wandelwagen uit mekaar pulken en dekentjes voor het wiegje bij mekaar zoeken…
Fijne donderdag!