Vergeef het me als ik alwéér over de liefste papa log.
Dat zal ook nog wel even zo blijven denk ik.
Het is ook allemaal zó apart wat we meemaken.
Hoe verdrietig de hele situatie ook is, het geeft me zóveel kracht.
Vandaag lag de rouwkaart al op de deurmat.
Dat was even slikken…dacht ik.
Maar nee. Het was zó mooi om te zien dat de foto én tekst daar stond te pronken.
Allemaal door pap zelf uitgezocht…
Vandaag ging Ruben met zijn boek, knuffeltje, brief voor de juf én de uitnodigingen voor zijn kinderfeestje naar school … Want een dag na de crematie van opa wordt onze kleuter 5, en dat moét gewoon doorgaan natuurlijk.
Heel dubbel allemaal…
Olivier was gisteravond helemaal van de wap.
Hij wilde/kon niet slapen en brabbelde wat over oma “dietig” en opa “lapuh”…
Mijn moederhartje brak in stukjes.
Zie je wel…hoe klein ze ook zijn, ze voelen het zó goed aan!
Vanavond maakte we knutsels die ze op de kist mogen leggen.
En morgen mogen de kiendjes samen de binnenkant van de kistdeksel kleuren….
Dat zou mijn vader echt gewéldig hebben gevonden en de kindjes natuurlijk ook!
Nu moet ik alleen nog op zoek naar een schepje en harkje, want dát willen mijn jongens graag aan opa meegeven in de kist.
Kan hij mooi alle hemeltuintjes netjes bijhouden……
Oh.. wat een mooi idee! Kan opa naar de mooie schilderingen gaan kijken, terwijl hij ligt te ‘slapen’. Mooi hoe kindjes ermee omgaan en ja, ze nemen veel meer mee dan jij voor mogelijk houdt.
Ach, dat heb je mooi bedacht voor je jongens, hebben zij ook het gevoel dat ze echt wat voor hun opa kunnen doen. Mooi zeg, de tekst die je vader koos.
Wat ben je toch een lief warm mens. Prachtig geschreven. Goed ook om de kinderen zo betrekken. en ja, ze voelen meer dan je denkt. Knuffelkus X
wat mooi! En het tekstje in het Limburgs snapte ik zomaar in 1x!
Mooi bedacht, en een goeie manier om je jongens bij het geheel te betrekken!
x
Wat prachtig hoe jullie er mee omgaan, en wat een hartverwarmend idee om de kinderen de deksel te laten versieren.
Ontroerd.
En blijf gewoon schijven over je pap, hoef je geen excuses voor te maken! Je doet het goed en mooi.
het is geen zeuren over je vader hoor!! hoe meer je er over schrijft en praat ,hoe beter!! wij praten nog steeds over mijn ouders ook al is het 30 jaar geleden !!dat betekent allen maar dat ze nog steeds “in de buurt “zijn.zo houd je het beeld van opa levend voor de jongens .veel sterkte morgen !!!
Wat een mooie gedachte dat de kleintjes de binnenkant van de kist mogen inkleuren! Heel bijzonder: zo betrek je de allerkleinsten er ook bij. En blog jij maar lekker over je vader: kan je op deze manier je hart een beetje luchten. Heel veel sterkte morgen!