Oh.
Die Linda-time dag kwam vandaag als geroepen!
Ik propte mijn lieve kotertjes vanmorgen in hun kleertjes en leverde de ene op school, en de andere bij de oppas af.
Zo.
Linda-time was begonnen!
Met een volle buik, maar lege maag, bedacht ik me dat we deze dag bést wel eens konden beginnen met 1-euro-Hema-ontbijtje.
En ja hoor.
Dat was perfect.
En wat was dát?
Er bleven me zowaar wat ieniemienie kleertjes voor de beeb-in-buik aan mijn handjes plakken.
Zó schattig…!
Schuw keek ik om me heen, bang dat er opeens een collega of bekende achter me stond die zag welke kleur kleertjes ik in mijn mandje had…
Zo.
Met een volle buik én maag dropte ik de volle tasjes in mijn auto en huppelde vrolijk naar de kapper.
Daar moest ik wachten.
Maar dat boeide me niks.
Ik had álle tijd vandaag!
Wat een heerlijk gevoel was dat.
Wassen, knippen en verven en ik ben weer enigszins toonbaar…
En terwijl ik daar in de verf zat, kwam er een mama van Ruben zijn school voorbij flitsen.
Ik zwaaide naar haar en ze begon een beetje te stuiteren.
Met haar mond maakte ze de woorden: sushi!
Ze had op feestboek gelezen dat ik zou gaan en ze wilde dólgraag mee!
En zo zaten we in haar lunchpauze (die iétwat uitliep) samen sushi te smikkelen!
Écht. Het leven kan zó eenvoudig zijn joh.
Paar kerstboodschapjes en daarna kon ik de kotertjes weer ophalen.
Mán wat een lekker Linda-dagje was dit!
Deze kwam preciés op ’t juiste moment….
Morgen nog een paar uurtjes werken, kerstlunsj op t werk en dan heerlijk 2 weken vrij!
Ik kon het slechter treffen ….
Fijn dat je zo genoten hebt!
Zalig, joh! Zat er nog jam aan je vingers dat er ineens kleertjes aan bleven plakken? 😉 ik ben benieuwd joh, naar je beeb.
Oooh wat klinkt dat heerlijk! En ik snap best dat je even om je heen keek om te kijken of niemand zag dat je van die schattige roze kleertjes in je handen had… 😉
Jij neemt t ervan zeg!…. Groot gelijk! Moet ik ook es doen!
Hahahaha! Yvette! 🙂