Toen we wakker werden lag er nog niet veel.
Enige teleurstelling viel over me heen.
He jammer zeg, en ze hadden zó’n hoop sneeuw voorspeld!
Maar toen we onze oogjes een half uurtje open hadden,
zag ik vanuit mijn ooghoeken wat vlokken naar beneden dwarrelen..
Joehoe!
Zou het dan écht?
Nog een half uur later was het wit.
Heulemaal wit.
Cool!
Ik probeerde 2 stuiterende kiendjes in hun sneeuwoutfit te wurmen.
Moet u ook eens proberen.
Toink toink toink!
Met als éxtra hindernis een bijna-26-wkn-buik..
Dát is grappig..
Maar oke.
Het lukte en de jongens stormden naar hun nieuwe sleetjes.
Want die zijn me toch een partijtje stoer.
Hun race-sleetjes
En daar gingen we dan….
Wiehoeeeee
3 x heen en weer door de straat.
Het drempeltje even verderop was tha bomb natuurlijk!
Sneeuwpret is echt de leukste pret die er is,
én het levert práchtplaatjes op…
Gelukkig dat de kindjes nog zo kunnen genieten van de sneeuw hè?Als volwassenen kunnen we bijna niets anders dan mopperen op alle nadelen van die sneeuw, terwijl het toch o zo mooi is en blijft!
Wat een leuke sleetjes zeg.
Het plezier straalt er vanaf. Jammer dat het maar van korte duur was. Net als het feit dat mensen maar niet aan die sneeuw willen ‘wennen’ en het accepteren als deel van het Nederlandse klimaat. Er wordt zoveel over het weer geklaagd…
Ja de sleetjes zijn gewéldig!! Ik hoop eigenlijk op nóg meer sneeuw!! Ik klaag niet hoor…ach,een mens moet iéts te zeuren hebben..;-)