Om de week komt Carla dus,
de oortjesmevrouw.
Inmiddels zijn we al zover dat Olivier op de bank staat te wachten tot ie haar ziet,
om vervolgens keihard naar de achterdeur te rennen
en te roepen: Cáááááarlaaaaaaaa, kom ma binnuh! hallóóóóo!
Echt zó schattig.
Het is voor hem een soort van feestje geloof ik.
Carla komt altijd binnen met tig tassen en dat is heulemaal spannend natuurlijk!
Ondertussen weet ie wel al wat er in alle bakjes en zakjes zit.
Vandaag pakte ze haar laptop en de dierenkaartjes.
Ze liet de dierengeluiden horen en Olivier moest de bijbehorende kaart zoeken.
Daarna pakte ze haar blokfluit en blies een noot.
Wanneer Olivier ’t hoort, moet hij een blokje in een bakje doen.
Dit om straks nauwkeurigere gehoortesten te kunnen doen.
Uiteindelijk is het natuurlijk de bedoeling dat hij op een knopje drukt of já roept als hij een geluid hoort.
Maar dat moet natuurlijk langzaam aangeleerd worden.
Op ’t eind pakte Olivier zelf de muziekinstrumentjes uit de tas.
Van alle instrumenten zijn er 2 dezelfde.
De bedoeling is dat ze bijv een sambabal onder de tafel laat horen en dat hij de andere sambabal pakt en laat horen.
Maar wat doet Olivier?
Hij pakt inderdaad de sambabal en rammelt hier ook mee onder de tafel!
haha zo grappig!
Ik vind het elke keer weer verbazingwekkend dat hij zomaar 45 minuten achter mekaar spelletjes/opdrachtjes doet.
zittend op een stoel.
En hij vindt het nog leuk óók!
En het is ook zó leuk om naar te kijken
