In mei werden ik verlost van mijn keelamandelen en ging er automatisch vanuit dat ik met deze niet al te plezante ingreep,
éindelijk verlost was van alle antibiotica-kuren én klachten.
Niets is minder waar.
Ik heb nog steeds last.
Niet van mijn keelamandelen want die zitten er immers niet meer.
Ik heb last van mijn tong.
Nou ja, achterin mijn tong.
Net of ik er last van heb waar met de operatie de beademingsslang zat ofzo.
Of dat ze te hard aan mijn tong hebben getrokken?
Geen idee wát ik precies voel, maar fijn is het niet.
Met tandenpoetsen of hard praten moet ik bijna kokhalzen.
Alsof er iets in mijn keel zit.
Zwaar irritant.
Gisteren ging ik met dit verhaal naar mijn vriend, de KNO-arts.
Ik deed mijn verhaal en toen vertelde hij me het volgende:
Een mens blijkt ook nog over een tongamandel te beschikken,
jaja, u leert hier vanálles!
De tongamandel zit dus áchteraan je tong.
En als je dus geen keelamandelen meer hebt, kán het zijn dat je tongamandel de functie overneemt en dus af en toe opzwelt.
Óók kan het zijn dat door het verwijderen van de keelamandelen,
de vorm van je gehemelte verandert en dus de spieren van je tong anders worden aangespannen.
Gevolg: sommige klanken kunnen anders zijn..
Ja! riep ik
Dat klopt!, ik kan sommige letters niet goed uitspreken!
De R bijvoorbeeld!
En ik probeerde de R uit te spreken en dit lukte met moeite.
Ja! Dit kan, zei den dokteur
Ik : nou dat is erg fraai, vriend, mijn zoon heet RUBEN!
oh ja.
Om de pret te verdubbelen ging hij met een camera-slangetje in mijn neus én keel en kon ik gezellig op een schermpje meekijken.
Goh dat was echt tof.
Not.dus.
Goed.
Kort samengevat:
hij kan me niet helpen.
Wat zóu kunnen helpen: soort maagzuurtabletjes
Maar toen ik naar mijn bollende buik wees, antwoordde hij: nou doe dan maar niet, kan geen kwaad, maar doe maar niet
óf logopedie!
pffff….heb ik weer…
heb afgesproken om het gewoon nog aan te kijken.
Kan zijn dat er vanzelf nog wat verandert.
Klachten kunnen immers tot een jaar na de operatie blijven
Dus ben ik nog even zoet….
éééénig!
*heb ik weer*
oke.
Voortaan dus leven zonder R…
En heet mijn zoon vanaf nu dus Uben de Buijn
En de ander Olivie