24-06-2012 18:22
Je moet álles een keer meegemaakt hebben…
maar dat je dreumes aan een stempelkussen likt?!?!
Ik schrok me kapot toen Paul met ‘m naar buiten kwam.
Blauwe mond.
Blauwe handjes.
Effe later konden we er alweer om lachen hoor.
Maar oef, zoiets is toch altijd een ding voor een moederhart hoor.
Ja ik weet het.
Na zo’n hele dag buitenspelen kan ik echt soep trekken van mijn kinderen.
maar ach…heerlijk toch?!?
Als ie dan weer helemaal fris gewassen is,
is ie toch om op te vreten!
Reacties