21-06-2012 21:50
Die Ruben is me toch ene hè?
Vanavond was dus een info-avond op zijn schooltje en zou er bekend worden gemaakt in welke klas ze na de zomer komen.
Ik hoorde her en der al dat er kindjes in hun nieuwe klasje waren geweest.
Maar die Ruben.
Die verteld dus niks hè?
Maar ik was moe en twijfelde of ik wel zou gaan vanavond.
Ik zou t wel horen…
Dus begon ik hem maar wat uit te vragen.
ik: Zeg? ben je al in je nieuwe klasje geweest?
hij: Neuj.
ik: hmpf
ik: maar je weet dus nog niet wie je nieuwe juf gaat worden?
hij: neuheu
ik: grom
ik: Dus weet je ook niet welke kiendjes er in je klasje komen?
hij …..ik kom bij meester Harrie in de klas!
ik: Meester Harrie? Die ken ik niet, is die nieuw dan?
hij: jahaa, en rolde even met zijn bruine kijkers
ik: hoe ziet die er dan uit, die Harrie?
hij: nou. hij heeft van die bruine platte haartjes tot zijn kin en een baard.
ik: ook een snor?
hij: jaha. hier!, wijzend onder zijn neus..
ik zuchtte eens diep.
Ik geloofde er geen snars van natuurlijk.
Maar van de andere kant. wil ik ‘m geloven, want ja, mijn kind verzint zoiets toch niet?
Jaha, meester Harrie heeft een baard tot op zijn tenen! riep hij me nog even na, toen ik naar de auto liep om naar de bijeenkomst te gaan.
Ik grinnikte wat en dacht er ’t mijne van.
Na het jaarlijkse directeurspraatje werden de namen van de kindjes opgeroepen en zit onze zoon volgend jaar dus bij:
juffrouw Nellie en juffrouw Eef….!
*zucht*
hoe verzint ie ’t , de prengel,
een beetje jokken tegen zijn bloedeigen moedertje!
wat moet ik hier nou mee?
Reacties