10-06-2012 21:53
Ging ik me daar gisteravond toch effe veuls te laat naar bed.
Een beetje keutelen achter de laptop,
nog even mijn Iphone updaten,
je kent dat wel…
En zo zat ik vanmorgen nogal met een duf hoofd aan het ontbijt.
Want tja, die kinderen worden gewoon weer op tijd wakker hé?
Maar goed.
Ik werkte me een boterham met pindakaas en hagelslag naar binnen
en werd beetje bij beetje wakker…
Toen ik weer een béétje mens begon te worden riep ik zomaar uit het niets:
RUBEN!!!
Die schrok zich natuurlijk helemaal het apelazerus en zijn grote, bruine kijkers keken me verschrikt aan.
WATISER?! gilde hij terug……
VA-DER-DAG, siste ik opeens in zijn oor,
en ploéink, ik hoorde het kwartje vallen.
Hij sprong van zijn stoel en rende naar zijn “goeie verstopplek”
Daar kwam een envelopje en een grote koker met pindarotsjes te voorschijn.
Hij kroop bij Paul op schoot en begon zachtjes zijn versje op te ratelen.
Pffff dacht ik.
Waren we dat toch zómaar bijna vergeten.
Ja weet je wat het is.
Die gekke Belgen, die vieren dat dus gewoon een week eerder hè?
Geen idee waarom, maar je moet er maar aan denken!
Geen idee waarom, maar je moet er maar aan denken!
Dit jaar ging het dus bijna mis dus.
Gelukkig een heldere, frisse moeder die ervoor zorgde dat álles goedkwam..
Moet er niet aan denken dat de juf morgen had gevraagd: en? wat vonden jullie papa’s van de kedootjes?! en dat mijn zoon dan erachter kwam dat hij niks had gegeven…
Enniewee.
Kedootjes werden uitgepakt en dikke knuffels en kusjes in overvloed…
Ruben maakte dus een sleutelhanger.
Met een poppetje erop.
Dat was papa.
En tevens het állereerste poppetje dat hij tot nu toe tekende!
Ik vind ‘m tóp!
En Olivier?
Die graaide gewoon lekker in de pot met pindarotjes.
….kind van zijn moeder hè?
Ik voelde me toch wel een beetje rottig hoor,
dus haalden Ruup en ik onze toverstafjes tevoorschijn en toverden we even een heul mooi kunstwerkje.
Fijne vaderdag papa Paul!
Reacties