08-06-2012 21:26
Ik baalde er zó van.
Ik kon dus nérgens met de fiets naartoe met mijn mannetjes.
Olivier is veel te zwaar voor het stuurstoeltje.
En 2 achterop is geen optie natuurlijk.
En we hebben wel zo´n aanhangfiets voor Ruben,
maar dan kan er geen stoeltje meer achterop.
En Ruben moet nog heel goed oefenen wil hij zelf kunnen fietsen.
Maar goed.
Lastig dus.
En ik vind het ook een beetje belachelijk om óveral met de auto naartoe te gaan.
Zeker de kleine stukjes.
Dus polste ik eens wat hier en daar.
En al snel was ik eruit: een fietskar ging het worden!
Ik had er ooit al een van een vriendin geprobeerd,
maar vond het destijds helemaal niks.
Toen wist ik niet dat er blijkbaar nogal wat verschil in bestaat.
Dus marktplaatste ik wat en hoppááá een paar dorpen verder stond er ene te koop.
Een paar uurtjes later zat ie aan mijn fiets.
Súper!
En die jongens láchen!!!
Gisteren moest ik tot 14.30 uur werken.
Ik sjeesde met mijn auto naar huis, pakte gauw de fiets( met kar) en spurtte naar Ruben zijn school.
Dat redde ik nét!
Verrássing!, riep ik naar Ruben
En die begon meteen al te stuiteren.
Leuk mama!
En zo karden we samen richting de oppas van Olivier.
Die mikten we even later ook in het karretje en hópsa richting huis.
Dat was fijn.
Vanmorgen scheen het zonnetje.
Geen idee voor hoe lang, maar de lucht was blauw.
Op de gok dus maar.
Het is best pittig doortrappen met ruim 30 kilo in de kar aan je fiets.
Maar het is fijn.
En zo had ik mijn half uurtje sporten en voor vandaag dus om 8.30 al opzitten!
Reacties