Pi-pa-picknick!

Jaha.
het lijkt gewoon alsof ik allemaal vrolijk en fris meedeed met alles hè?
Maar niets is minder waar hoor.
 
Ik snakte nog steeds iedere 6 uur naar mijn pijnstiller.
Als deze bijna was uitgewerkt, kon ik dus gewoon amper ademhalen.
Alles werd weer dik in mijn keel.
 
En als ik dan mijn rust weer even nam,
dan ging het gelukkig weer wat.
 
Ondertussen renden er dus 2 jochies om me heen die ook dolgraag aandacht wilden.
Soms best moeilijk hoor.
Je wilt er zó graag voor ze zijn.
 
Maar goed.
Ik heb me er doorheen geslagen met heel veel hulp van Paul,opa’s en oma’s en oppas.
 
Voor koken had ik soms geen puf,
een picknick was een heerlijk alternatief dus.
én gezellig!!
 

Untitled Untitled Untitled

 

Reacties

Nienke op 06-06-2012 16:35
Supergrappige foto van O’tje: ik heb hier ook een foto staan, van een klein meisje van ongeveer 2 jaar oud die ook in een stuk watermeloen duikt ;-).

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *