En wég zijn ze!!! Die rottige krengen…

nou dinsdag mocht ik dan..
Poepzenuwachtig was ik natuurlijk.
Maar goed. 8.45 uur mocht ik binnenkomen dus dat was wel erg fijn
eenmaal binnen met mijn blauwe jasje met “knippers” aan begonnen de zenuwen wat te zakken
ik kreeg een riedel pilletjes om in te nemen.
Eentje tegen die pijn, zwellingen, maagbeschermer, én een om rustig te worden.
En die was wel cool!
 

Untitled

 

Untitled

Een half uurtje later werd ik naar de “voorkamer” van de OK gereden waar ik pijnloos een infuus kreeg, waarna ik doorgereden kon worden naar de OK.
Daar stond mijn vriend: den Dokteur al te wachten.
We grapten nog wat en even later zei hij: zoek maar een mooie droom uit en weg was ik.
Op de uitslaapkamer werd ik wakker. Ik denk een uurtje later ofzo ?
Daar voelde ik me op zich wel ok, alleen steeds slijm en bloed in mijn mond.
Ik vroeg om een doekje.
Ik werd weer terug gebracht naar de kamer.
Het bloeden werd erger en ik voelde proppen in mijn keel, maar dacht dat dat mijn amandelen waren?
Het bleken stolsels te zijn en mijn maag vond dat bloed niet zo heul fijn, dus spuugde ik wel 4 bakjes bloed vol.
Echt zo vies!
Den Dokteur werd erbij gehaald en waarschijnlijk was er een adertje/bloedvat gesprongen wat bleef sijpelen..
Dus mocht ik gezellig nóg eens hetzelfde OK rondje doen.
Jeuj…
Heb ik weer hè?
Maar goed.
Uurtje verder kwam ik weer bij en voelde me een stuk fijner.
Denk dat het toen 15 uur was ofzo?
Ik dronk wat en doezelde wat.
Voelde me eigenlijk wel goed.
Bloeddruk was goed, polsslag wat hoog en ik zag wit door het bloedverlies.
Maar toch mocht ik naar huis.
En opeens wilde ik ook heel graag naar huis!
Om 18.30 zag ik mijn mannetjes aankomen en hópsa daar kwamen de tranen.
Ik , de emomuts.
Alle spanningen kwamen eruit.
Ach ja….

Untitled

Die nacht sliep ik prima.
Om 4.30 opgestaan en een ijsje gegeten.
Een fijn begin van de dag!

Untitled

Ik moet eerlijk zeggen dat het me heel erg is meegevallen.
Voel me af en toe nog wel heel slap, duizelig en heb soms een hoofd vol watten.
Maar de pijn van me mee.
Ik heb tijdens die ontstekingen 10x meer pijn gehad!
Den Dokteur zei dat dag 5 een dip-dag zou zijn….?
Maar goed, dat zeiden ze bij mijn bevallingen ook, en die heb ik ook nooit gehad!
Misschien ben ik gewoon een oersterke vrouw?
Geen idee.
Ik moet zéker nog heel rustig aan doen en mijn rust nemen.
Maar aan t einde van de dag op mijn ligbedje buiten is zo gek nog niet!

Reacties

Jolanda op 24-05-2012 10:13
Stoer ben je! Lekker dat het nu ook zulk goed weer is. Fijn om buiten te zijn en rustig bij te komen.
Limoentje op 24-05-2012 10:43
Mooi dat het meegevallen is. Hoop dat het snel helemaal beter is en dat de dip-dag aan je voorbij gaat.
Hennie op 24-05-2012 17:14
Nu “die krengen”eruit zijn en het super weer is hoop ik dat je je gauw weer fit voelt.
Suus op 24-05-2012 19:25
Goed om te horen dat het zo goed gaat!! Knap snel weer op!!
Buuv op 24-05-2012 20:04
Ligbedje, zonnetje, ijsje der bij, je had je geen beter moment kunnen wensen… Doe lekker rustig aan, voorlopig blijft het weer zo!
Nienke op 27-05-2012 00:27
Fijn dat het achteraf meegevallen is. Nu maar lekker veel ijsjes eten, dan ben je snel weer de oude!

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *