09-05-2012 22:20
Goh…
die rottige keelamandelen van mij hè?
Jeetje wat zou ik die er graag uitrukken zeg.
Tjongejonge.
Wát een ellendige krengen zijn dat.
Ik heb inmiddels mijn 4e ab-kuur te pakken, kon ik weer dágen niet praten, eten en slikken.
Maar vandaag mocht ik dan éindelijk aantreden bij de KNO-arts.
Eigenlijk pas 29 mei, maar ik mopperde wat over nóg meer onstekingen in de tussentijd en een versnelde afspraak was gemaakt.
(Er gingen nog heel wat bezoekjes/telefoontjes aan huisarts en huisartsenpost aan vooraf, maar dit gemier zal ik u besparen….
Iets met een hoop kastjes en muren én dat ik met goed kan voorstellen dat sommige mensen hier heul agressief van worden….)
Dus vandaag zat ik daar in het kamertje…tesamen met de co-assistent!
Grrrr.
Dit gá je niet menen, dacht ik.
Word ik hier weer met een of ander prutsertje opgescheept.
Maar ik was maar met 1 doel daar.
En dat zou niémand mij ontnemen.
Co-tje hoorde mijn verhaal aan en schreef alles in zijn notitieboekje.
Daarna wilde hij in mijn oren kijken en waren zijn batterijen van zijn kijkding leeg.
Prutser dacht ik…
Pffff
Na mijn verhaal ye hebben aangehoord ging hij de zaak met de arts bespreken en al gauw kwamen ze samen terug.
Heel intelligent keek ook de arts naar mijn ellendige krengen.
Na de bewondering keek ik de arts in zijn ogen en zei:
U begrijpt, ik ben er écht he-le-maal klaar mee!
Dat geloof ik graag, zei hij lachend.
En hij sprak de magische woorden:
WIJ. GAAN. U.HELPEN.
JOEHOEOOEOEOEOEOEEEEEEE.
ZE GAAN ERUIT!
Zij die ervoor zorgen dat ik me ellendig voel.
Zij die ervoor zorgen dat ik mezelf niet ben
Zij die ervoor zorgen dat ik niet de mama kan zijn die ik wil zijn
Zij die ervoor zorgen dat ik al een maand lang ab slik
Zij dus.
Stomme krengen.
Druit ermee!
Ik weet het hoor.
Dat ik straks wel anders zal piepen.
Maar heej.
Ík ben het hè?
Ik heb ook 2 kinderen gebaard hè?
en nog heule mooie ook nog!
Kom óp zeg….
(zichzelf moed insprekend)
Enniewee.
Een half uur later kon ik al terecht bij de pre-operatieve screening,
mocht ik daarna bloed prikken en werd er gekeken wanneer het feest gaat plaatsvinden.
Bijna was ’t week 20, maar helaas kon dit niet ivm hemelvaartsdag
Week 21 gaat ’t worden.
En mij god.
Mijn eerste opname in het ziekenhuis.
Waarschijnlijk een dagopname, maar ’t kán ook een nachtje daarblijven worden.
Even kijken hoe ’t zal gaan….
Zo!
Éindelijk schot in de zaak!
nu nog alle hulptroepen inschakelen…
Reacties