20-04-2012 21:13
Nou.
Heb ik éindelijk mijn geschudde hersentjes weer een beetje op orde,
is daar die klotige keelontsteking gewoon weer terug!
En niet zo zuinig ook.
En ik, onozele ik, ik zei mijn er-tussen-gepropte afspraak van gisteren af,
omdat ik vond dat het wel wat beter ging.
Nou.
Daar kwam ik vandaag met hangende pootjes van terug.
want oei oei oei.
Blijkbaar heb ik een nogal hoge pijngrens,
want toen de vervangster van de vervangster in mijn keel keek,
schrok ze.
Oei! Dat is écht héél erg ontstoken.
Én er zit een gelige, doorzichtige, viezige flubbel op.
Een abces dus.
He yak! blèrde ik uit.
’t is maar goed dat ik dat zelf niet kan zien dan!
Nou, antwoordde de dame onnozel:
nee, ik moet er niet aan denken dat ik zóiets in mijn keel had!
Tssssk.
Lekker professioneel, muts!
Maar goed.
Ik sjokte weer naar buiten met een nieuwe kuur onder mijn armen én een verwijsbrief voor de kno-arts.
WTF?!?!
Dus ik vrees met grote vreze dat er een amandel-verwijder-operatie aan zit te komen?
Ja joh!
Misschien moeten we dan maar meteen een au pair in huis nemen.
Én kan ik op zoek gaan naar een andere baan?
Dit kán ik toch niet maken, joh.
Mán wat voel ik me klote
En mag ik nu alsjeblieft morgenvroeg wakker worden en in mezelf grinniken dat deze hersenpudding en die gele viezige flubbel in mijn keel een nare droom was?!?!
Please?!?!
En als laatste: ik denk dus écht dat ik dat viezige flubbelkwabbel-ding een dezer dagen kapot krijg en dat ik ‘m dan doorslik ofzo.
….moet u ook al kokhalzen bij de gedachte?!?!
Ik wel.
Reacties