En daar zat ik dan.. met 2 kinderen bij de kapper..

Grappig hè?
Woordeloze Woensdag op dinsdag!
Oh!
U had ’t nog niet in de gaten gehad?
Ach,
’t maakt ook geen *piep* uit
 
Goed.
Zal ik eens effe wat vertellen?
In het kader: doe eens wat aan je conditie en breng je logge lijf in beweging,
stonden buuf en ik gistermorgen om 6(!) uur in de startblokken voor onze tweede rensessie.
Ja écht!
We lijken wel gek ook.
Allebei onze vrije dag en dan zo vroeg opstaan?
 
Geloof het of niet.
Ik vond het héérlijk.
En ik heb me de héle dag enorm fit en energiek gevoeld.
 
Dat ik om half 9 ’s avonds compleet instortte was bijzaak,
maar ik had ook wel héél veel gedaan die dag.
 
’s Ochtends met O’tje wat opbergbakjes en -stuff gekocht.
Daarna ’t mannetje in bed gestopt en aan de slag gegaan.
Alles netjes geordend en opgeruimd.
Had ik al verteld dat ik zo ernorm blij ben met mijn knutselkamertje?
Ja?
 
Dat ik er aan het einde van de dag achter kwam dat ze me te veel geld hebben afgerekend en ik dus weer met álle bakjes enzo terug kan gaan, is een bijzaak…
Voor €7,- doe ik dat wel.
Stelletje prutsers
 
Om half 12  maakte ik het kleine mannetje weer wakker en haalden we Ruben weer uit school.
We aten lekkere tosti’s en daarna sprongen we in de auto richting stad.
Ik werkte braaf mijn to-get-lijstje af en de kiendjes waren helemaal heppie.
Ruben zanikte niet over pijn in de benen, want hij had zijn loopfietsje meegenomen.
Súperhandig!
Braaf parkeerde hij zijn fietsje bij iedere winkel.
Ik kocht nieuwe kleertjes en pyjama’s voor ze.
Mán wat groeien ze hard, die mannen van me.
En ook kocht ik stofzuigerzakken en swifferdingesen.
Is mijn moeder ook weer blij.
 
Op ’t laatst vroeg ik aan Ruben: zullen we ook nog kijken of ’t druk is bij de kapper?
Nou.
Dat vond ie wel leuk.
En het was ook écht hoognodig!
1 wachtende voor ons, dus dát was te doen.
Tja.
En daar zat ik dan.
Met 2 kinderen bij de kapper.
 
Éven dacht ik: mijn god, waar ben ik aan begonnen?!?!
Ik moest ’t eerst, zei Ruben.
Dus dat deed ik maar.
Olivier hield ik zoet met zoet.
Daarna was Ruben aan de beurt en knipkip opeens had ie geen “matje” meer!
Oei, dacht ik.
Dát is wel heul kort.
Maar oei.
Ik vond het eigenlijk wel heel leuk zo!

Olivier had ik inmiddels uit de buggy gehaald en die danste en lachte wat tegen de wachtende mensen.
 
Het was leuk!
Ik heb zó genoten van mijn mannetjes gisteren…
Het was weer een heerlijke ik-voel-me-intens-gelukkig-dag!
 
Oh ja.
Ik ben ook blij met mijn korte haartjes.
En kijk.
Ik matchte vandaag met de wc op mijn werk.
Ach….je kunt maar érgens blij van worden hè?

Reacties

Jolanda op 08-03-2012 16:59
Blij ei ben jij!! 🙂
oma op 09-03-2012 19:10
Leuke foto! Helemaal in kleur.
Zelfs de zelfgemaakte corsage past bij de tegels!!!
Nienke op 17-03-2012 17:01
Leuke korte koppies! Kunnen jullie er voorlopig weer tegenaan 😉

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *