17-02-2012 13:03
Vanmorgen om 11 uur zou de optocht van Ruben zijn schooltje zijn.
Ik keek eens naar de vallende miezer en hoopte dat die miezer het niet in z’n kop haalde om ook maar groter te worden!
Het bleef een beetje miezeren, niet leuk maar goed,
échte regen was erger geweest!
Nou, daar kwamen ze hoor…
Het klasje van de állerkleinsten (2,5/3 jaar) als lieveheesbeestjes.
En daar achteraan groepje 2 (3,5/4 jaar) en daar zat Ruup dus bij.
Mijn ogen flitsten heen en weer en ik zag ‘m nergens!
Tot er een muisje op Olivier af stapte!
Wááááááááh!!!
Wat was ie mooooooi!
Oh kijk nou toch, hoe schattig.
Mijn muisje!
Met zijn rode wangetjes van zijn paardenpekske.
Zijn guitige oogjes amper zichtbaar!
(Kijk dat staartje!!!)
Tja,
en daar stond ik dan in de miezerregen mijn tranen van trots te verbijten.
En wat vónd ie het leuk!
Hij was zo blij.
En ik ook
En oma Coosje.
En Oliviertje?
Ja, die dacht alleen: zit ik hier….in de miezerregen.
Met mijn muts.
Wél een heule sjieke muts!
Ach…. zal ik dan ook maar meteen O’tje zijn pekske verklappen?
Nou vooruit dan.
Omdat ik zo trots op mijn eigen creatie ben
Op het pekske én wat er in het pekske zit.
Denk dat ik ‘m met vastelaovend maar een bordje omhang:
verboden te knuffelen,
maar ben bang dat dat niet helpt….
Kiek noe!
Mien kleine sjattige Uulke!!!
Hae is ech om op te vraete…
Reacties