Twee zielen…1 gedachte..

Hij maakte mij mama.
Dat is iets héél bijzonders.
Dat er nog meer bijzonder was, merkte ik al vrij snel.
 
Toen hij nog een mini-babieke was al.
Ik hoefde maar iets te dénken.
En het gebeurde.
 
Ik dacht bijvoorbeeld: goh. Dié slaapt lang vandaag.
En raad eens?
Ik was nog niet klaar met denken of hij was wakker.
 
Dit waren maar hele kleine dingetjes.
Maar op den duur durfde ik ’t niet eens meer te denken.
Echt té maf gewoon
 
Alsof hij mijn gedachten kan horen ofzo.
Heel gek.
 
Een jaar geleden kreeg Ruup van oma Coosje een pop.
Hij helemaal blij enzo en ik vertelde dat we misschien konden sparen voor een poppenwagentje en als we dan genoeg centjes hadden dat we die konden
kopen voor de pop.
Ik vond dat natuurlijk superschattig, mijn kleine mannetje met pop en wagen,
dus na mijn werkdag vloog ik de speelgoedwinkel in voor zo’n roze poppenbuggy.
En had deze in mijn auto gelegd.
 
Ik had goed en wel 1 stap binnengezet , zegt meneertje:
ja?
waar is ie?
ik: wie is waar?
Ruup: de poppenwagen!
ik: een póppenwagen?!? daar zouden we toch voor sparen?!
Ruup: nee hoor! die ligt in je auto!
ik: nee hoor, hoe kom je dáár nu bij?
Ruup: écht waar, kom maar kijken!écht waar!
 
Tja…daar stond ik dan.
Ik, de grote jokkebrok.
Ik was helemaal flabbergasted.
Dit kon hij ÉCHT niet weten!!
 
Gisteren.
Het was half 6 en we zouden erwtensoep met pannenkoeken eten.
Aangezien je Paul met deze soep niet blij kunt maken, en er 2 hongerige ventjes aan mijn broekspijpen hingen, waren we maar vast met de soep begonnen.
Het werd later.
Ik begon ook maar vast met pannenkoeken bakken want de honger was blijkbaar nog niet gestild…
En toen dácht ik: waar blijft Paul nou?
(en nu een héle idiote gedachte waar totáál geen reden voor is, maar ik dácht
’t nou eenmaal)
ik dacht: Dadelijk is ie opgepakt door de politie en zit ie in de gevangenis!
Hardop zei ik alleen: waar blijft papa toch?!
 
Ja! riep Ruup.
Waar blijft ie toch?
ZOU HIJ SOMS IN DE  GEVANGENIS ZITTEN?!?!!?
 
Nou vráág ik je….
Dit is toch NIET NORMAAL!?!?!
 
Die jongen kan écht mijn gedachten lezen!!
 

Reacties

Jolanda op 21-12-2011 22:18
Heel bijzonder. Kinderen op die leeftijd staan veel opener voor die dingen. Dat blijkt bij Ruben wel heel duidelijk.Als ik ’s nachts wakker ben en echt iets wil horen van Liz, hoor ik bijna altijd binnen een minuut een geluid, terwijl ze altijd erg stil is. Van baby af aan was dat. Erg fijn. ;-)Verder niet dat soort dingen. Ben benieuwd hoe het bij Ruben zal blijven.
Nienke op 22-12-2011 08:21
En? Zat Paul ook echt in de gevangenis? 😉 Maar wel bijzonder inderdaad. Kindje van zijn mama blijkbaar en jullie band is heel hecht zo te lezen. Ik geloof zeker net als Jolanda dat kinderen meer openstaan voor dit soort dingen, maar het zorgt blijkbaar wel voor heel aparte situaties…

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *