27-11-2011 21:45
Zaterdag stond voor Riz en mij in het teken van het megataartenfestijn.
We lieten de kleine mannetjes bij opa en oma achter.
Dat Ruup onderweg met véél overgave nog even een plastic zakje vulde,
laat ik maar even achterwege.
Goed.
Heul lang geleden kochten we entreekaarten en schreven we ons in voor 2 workshops.
Cakepops maken én koekjes versieren.
Eenmaal daar,
wachtten we netjes op het openingswoord om daarna naar de workshop te gaan.
Dat er geen officiële opening werd gedaan en we dus te laat voor de eerste workshop waren, was bijzaak.
Dus schoven we aan bij de cakepop-tafel
We draaiden balletjes van het voorgefabriceerde mengsel van biscuitkruimels en botercrème.
Draai draai draai.
Daarna gingen de balletjes een kwartier in de koelkast.
Ondertussen werd in de magnetron de chocolade verwarmd.
Na het koel-kwartiertje mochten we de stokjes in de choco dopen en deze daarna in de balletjes duwen.
Daarna mochten we de hele pops in de choco dopen.
Kippetje-eitje.
Daarna gauw gauw wat versiering erop kwakken en kláár!!
En kijk eens hoe schattig.
Die cakepops had ik zelf natuurlijk al eens eerder gemaakt,
en ik had gehoopt hier nog wat tips en trucs te krijgen,
maar helaas….
Dat het gewoon gezellig met Riz was,
was voor mij het belangrijkste!
Toen hadden we 2,5 uur even niks.
We struinden de standjes af en keken naar de strijd der taarttitanen.
Dat was wel stoer.
3 groepen van 3 personen gingen een taartstrijd aan met als thema:
shop ’till you drop.
Dat thema werd ter plekke bekend gemaakt.
grappig om te zien hoe iedere groep er zijn eigen draai aan gaf.
We aten een broodje terwijl we toekeken bij een wedstrijd “snelboetseren”.
ook grappig!
We bewonderden de taarten die opgesteld waren voor een wedstrijd en brachten onze stemmen uit.
Grappig om te zien, dat de winnaar-taart, bij ons totáál niet in de smaak viel!
We vonden ‘m zelfs lelijk!
Maar goed.
Om half 3 mochten we weer aan de slag.
Koekjes versieren bij “wenskoekjes”
Het lijkt zó eenvoudig mensen, maar oh-oh dat valt niet mee hoor!
Kleuren met icing.
Stevige icing, dikke icing, dunne icing.
En dan ook nog in allerlei kleuren.
Maar oei oei, wat was dát leuk!!
“jij hebt hier we feeling voor, heb je dit vaker gedaan”? vroeg de dame me.
ehh, niet zo veel met icing, meer met taarten, bloosde ik.
Áltijd leuk om complimenten te krijgen, niet?
Ik vond het súperleuk..en ben bang dat ik iedereen binnenkort ga overláden met mooie koekjes!
Van niks…
Naar iets…!
Na deze workshop waren we kapót!
Kiendjes weer oppikken en toen gauw naar huis..
En na het eten zat het keuringsteam al klaar….
En guess what?!?!
Ze vonden mijn zélfgemaakte pops lekkerder dan deze!
Joechoe!!
En de koekjes?!?!
Die zijn té mooi om op te eten,
dus áfblijven!
Reacties