20-11-2011 18:26
Kijk mensen.
Het is gewoon een feit.
WIJ. HEBBEN. HET. ÁLLERMOOISTE. PIETJE
Klaar.
Uit.
U kunt nu wanhopig uw best doen om het tegenbewijs te leveren,
maar doe geen moeite.
Deze is écht het állermooiste.
Zié je wel!
Ik zei het toch?!?
Ik overweeg zelfs om ‘m aan te melden voor Sint Ketrien.
Het schuttersgilde hier in ut durp.
Gewoon omdat dat soort pekskes hem gewéldig staan.
Dat dus.
Goed.
Om 14 uur moesten we in “de zaal” zijn.
Dus toog ik met 2 gewassen en gestreken koters richting Sintgedoe.
Ruup stikte van de zenuwen.
Hij vond het toch zó spannend!
Die zenuwen uitten zich in kletsen.
Tot er échte pieten in beeld kwamen…
toen was ’t stil er kroop er een klein kleuterpietje op mijn schoot.
Die schoot was reeds gevuld met een dreumes.
Een dreumes die, vóórdat de pieten binnenkwamen,
vrolijk door de zaal kroop, maar nádat de pieten hadden gestrooid dus álle pepernoten van de grond graaide en deze in zijn giechel propte.
Gevolg: zowel Olivier, buurmeisje als ik zaten onder de pepernotenprut.
Op het toilet probeerde ik ‘m nog wat “op te kalefateren” te maken en pulkte de klonters opgedroogde pepernoot uit zijn haar en schraapte ’t achter zijn oren vandaan.
Toen moest ’t wachten dus nog beginnen.
Alle kinderen mochten een voor een naar voren komen
en kregen hun kedootje.
Ondertussen kraaide en krijste de dreumes er, inmiddels minder vrolijk, op los.
Álle blikken op ons gericht natuurlijk.
Kijk ‘m kijken,
ons schijnheilige pietje…
Geef je me zon lillik vlaggetje.
IK.WIL.PÉPERRRRRNOTEN!!!!!
En het wás me daar toch heet zeg ik je.
Het zweet liep me zó tussen de “batsen”.
En even kreeg ik een flashback van vorig jaar met de Sint-intocht in ons durp.
Toen ik me zo dóódongelukkig voelde….
Vandaag was t niet zó erg.
Maar kwam er aardig in de buurt.
Ik hou er gewoon niet zo van.
Van dat “durpse” gedoe.
Laat mij maar mijn ding doen
en doe jij het jouwe….
Maar dat geklets over alles en iedereen.
Ik mot dat niet.
Maar ja…een durp he?
Je doet er niks an….
Gelukkig wonen we hier heerlijk!!!!
Reacties