15-10-2011 00:34
Ik krijg commentaar van mensen.
Mán
Je schrijft ook nooit meer iets.
Ja
hallo?!?
Ik twitter he?
Dáár is the place to be heden ten dage.
Dáár spuit ik mijn gal.
In ruim 32.000 tweets inmiddels.
Geen idee waarover.
Over ditjes en datjes
Over koetjes en kalfjes
Luchtige én zware kost
Maar ook als een gratis sms-dienst
Kortom.
Vandaar de rust hier.
Niet dat ik rust heb hoor.
Nee joh!
Vanmiddag schoot ik namelijk opeens in de
verjaardags-stress-modus
Wan tja,
je bedenkt je opeens:
shihiiiiiiit:
zondag grande feest in Huize Aapie.
Woensdag had ik een enorme dipdag
Kimmiekimmie bezorgde me een kinderloze middag
en ik zat apatisch en met een spontane herfstdepressie naar mijn naaimachine te staren.
Wachtend op inspiratie of iets dergelijks.
Niet grappig was dat.
Ik wilde een leuk shirtje of kroontje voor d’n Olivier maken,
maar kon me nergens toe zetten.
En juist daardoor voelde ik me de meest slechte moeder.
Hallo?!?
Je zoon wordt maar 1 x1 Linda!!
Maak eens get leuks veur det kiendj
En opeens was ie daar.
Stond ie daar.
Récht voor mijn neus.
Woedend stond ik op:
Ah há!
Ben je daar éin-de-lijk?!?!?
Wáár in gódsnaam heb JIJ uitgehangen ja?
Still pissed grinnikte mijn goede humeurtje in zijn knuisjes.
Jaja,bromde ik nog even
lach jij maar.
Hier komen jij !
Én blijven!
Begrepen?!?!
Kortom.
Mijn goede humeurtje was terug en bracht een emmertje energie en fut voor me mee,
de lieverd.
Ik flanste het állerschattigste en áller-Oliviertigste kroontje in mekaar
en was weer blij.
Een super taart-idee werd geboren.
Nu alleen de uitvoering nog….
Aan ’t eind van de middag kwamen 2 hele blije kindertjes weer thuis.
Met een kunstwerk!….
later volgden de foto’s en moest ik heel erg lachen!
Reacties