11-08-2011 23:27
Vakantie dus.
4 weken lang, met 2 kindjes.
Ik vind het zwaar.
Dus trok ik “aan de bel” of rem of hoe je het ook wilt noemen
en regelde ik Linda-time.
Dát had ik éven nodig.
Zó gek is dat toch niet?
Sommige mensen voelden dat perféct aan
en alles werd geregeld.
Te veel plannen voor 1 dag
Dus het werd een weekendje weg,
maar dan door de week.
Scheveningen dus!
Want als ik érgens lekker kan uitwaaien
dan is t aan het strand.
We checkten in,
sprongen op de bedden,
lagen even rielekst
om vervolgens voor het diner in het hotel aan te schuiven.
Carpaccio, eendenborst en witte chocolademousse…
*smèk*
Toen ik in Den Haag uitstapte…
stond daar een heel blij iemand op me te wachten!
En ploften we neer op de eerste de beste loungebank..
Ín het zonnetje!
En natuurlijk moét je na zo’n lánge reis, goed lunchen…tapas dus!
En hoe ’t precies kwam weten we ook niet, maar we moesten ons nog haasten ook om op tijd aan ons diner aan te schuiven.
Coca Cola-light-Chéérs!
En dat broodje móest ik gauw eten van de gastvrouw,
want t was nog warm!
How charming ook..foto’s van etende mensen..
Daarna renden we als een dolle naar het Circustheater
voor een voorstelling van :
Deze was GE-WEL-DIG!
Écht te gek!
Daarna liepen we rechtstreeks naar “de gekke piano’s”..
Waar we een lekker drankje deden..
de rest van de avond stond verder in het teken van CCL
(coca cola light voor de minder snelle schakelaars)
Vanmorgen werden we wakker met een zonnetje!
Álle verwachtingen te boven,
want er was alleen maar regen voorspeld.
Dus schoven we maar gauw aan het ontbijt.
Croissants, spek en eieren.
Mjam!
Na het uitchecken en tas droppen,
was het uitwaai-tijd
Dat lukte aardig…
Na een regenbui op ons koppie
doken we maar weer eens op een loungebankie mét vuur… én CCL
Die regen mocht de pret niet drukken…
Na dit vermoeiende ochtendje moésten we toch lunchen?
Waar kon dit beter dan in de plaatselijk sushi-toko?
Dus lepelde ik daar een emmer bami-soep naar binnen…
En kijk hoe netjes, met dat handje,
dat heb ik vást van Mary Poppins overgenomen!?
Na dat sushi-gedoe pikten we onze hutkoffers weer op en togen we naar de treinen.
De terugreis was begonnen..
Knikkebollend zat ik in de trein en kon niet wachten tot ik mijn moppies
weer kon knuffelen….
Héérlijk om weer thuis te zijn!!!
Lieve Maris, oma Coosje, opa Bert, Marlies & co, én Paul,
dank jullie wel!
SMÁK!!!!!
Reacties