22-07-2011 22:16
Na een wonderbaarlijke doorslaapnacht,
plukte ik vanmorgen een gestippeld vaatdoekje uit zijn bedje.
Hoe sterk en vinnig hij normaal altijd is,
hoe futloos en ziekjes is ie nu.
Ik vertrouwde het voor geen ene meter,
en toen er ook nog een aceton-geurtje uit zijn giecheltje kwam,
hing ik meteen bij d’n dokteur aan de telefoon.
Effe laten checken hoor.
Ik was er niks gerust om.
Dit was niet ’t Oliviertje dat wij allen kennen.
Ik baar immers geen gestippelde vaatdoekjes,
ik baar gezonde-hollandsche-glorie-babies!
De nieuwe, frisse, áltijd vrolijk en vriendelijke
donkerbruine dokteurmevrouw-met-de-witte -tandjes
stelde me gerust.
Niks aan het handje.
Oortjes, temperatuur en mondje gecheckt.
Alles oke.
Hij blieft ’t liefste melk, yoghurt of fruithapje.
Dus geen sprake van de eventuele uitdroging die ik me in mijn harsens haalde.
Ze is zó lief.
Zéker voor de kindjes.
Die wil ik voor áltijd houden,
die dokteur-mevrouw.
O’tje haalde vandaag de slaap van gisteren in.
Slapen is goed.
Voor hem en voor mij.
Zo kwam ik tóch nog toe aan mijn freubelplannen die ik in mijn koppie had.
Dus was ik vandaag het meest blije mens van deze aarde!
Reacties