06-07-2011 18:21
Zoals je wel weet,
zit Ruben in België op school.
Wat dus automatisch betekent dat hij heul lang zomervakantie heeft.
En wel van 1 juli tot 1 september.
Lang dus.
En dan moet er dus vanalles geregeld worden met oppas enzo.
Dus schakelde ik de opa’s en oma’s in en verruilde ik mijn vaste vrije dag zodat oppas Kimmiekim op de woensdag kan komen.
Regel-de-regel.
Soms word ik er écht gek van.
Maar goed.
Dáár zijn agenda’s en kalenders voor.
En om zo min mogelijk oppas in te schakelen
kwam ’t erop neer dat we maar 1 week samen vakantie zouden hebben.
Jammer.
Maar ’t was goed zo..
Eigenlijk zouden we ook helemaal niet weggaan, maar mij leek ’t toch wel erg lekker om er éven uit te zijn.
Maar ik zei niks…
Tot Paul gisteravond zei: zullen we tóch niet ergens heen gaan? Éventjes eruit?
Mij hart maakte een sprongetje en we doken meteen ’t www op.
Op zoek naar een leuk Frans huisje.
Ik zocht.
Paul zocht.
Ik vond een leuk huis dat nog vrij was in week 33
Hij vond een leuk huis dat nog vrij was in week 34
Huh?
34?!?
Maar dan ben ik weer aan t werk!, lachte ik
Huh?
Maar 33 heb ik nog helemaal geen vakantie, grapte hij
En toen bleek tot ieders verbazing dat ik week 30-31-32-33 vrij heb.
En Paul week 34+35.
Geen idee hoe ’t is gekomen.
Belangrijkste was: een oplossing zoeken
Ik zeg ’t je.
Mijn tranen zaten hoog.
heel hoog.
En aangezien bij Paul op ’t werk niet “veel te regelen”valt, was ik dus de klos.
En daar zat ik dus vanmorgen bij mijn leidinggevende op kantoor.
Met de tranen over mijn wangen..
Stel je niet aan, lachte ze.
Je krijgt gewoon de week erna én dan nog een halve week erbij.
Hebben jullie anderhalve week samen!
Van blijdschap gaf ik haar een héle dikke kus!
Dus vanavond word de leuke-huisjes-jacht-in-Frankrijk weer geopend.
Hopelijk met succes…
Reacties