05-05-2011 21:35
Het arme mannetje was echt, écht ziek!
Werkelijk álles wat ie at, kwam er binnen een paar tellen in hetzelfde tempo weer uit.
Sinds vandaag heeft ie een nieuwe beste vriend,
en droeg ‘m dan overal met zich mee.
Óch wat was hij zielig.
ÉCHT!
Niks was goed, niks leuk en hij klaagde over buik-, keel- en hoofdpijn.
En vulde de emmer met enige regelmaat dus.
Ik waste en streek en waste en streek,
want dat was weer even niet bij te benen allemaal met al dat gespuug.
Hij had ’t koud en wilde ook niet buiten in het zonnetje spelen,
ja dát is hij écht ziek ja.
Ik stelde voor om samen een lekkere warme douche te nemen,
en dát hielp!
Wonderbaarlijk genoeg oogde hij meteen wat fitter en het bleef het eten en drinken allemaal binnen!
Ik had ‘m een nieuwe coupe gekamd en daar kon hij erg om lachen
Je zag ‘m opeens opbloeien en ik maakte de ”allermooiste foto’s van ‘m!
Toen Paul thuis was had ie alweer praatjes voor 10,
maar wat mij het állermeest verbaasde van dit ziekzijn-dagje:
hij maakte vandaag opeens zóveel wijze opmerkingen,
een hoog smelt-gehalte dus
Bijvoorbeeld:
“Jij hebt goed voor mij gezorgd vandaag mama…”
“Mama? wil je Olivier een flesje maken? Hij heeft honger..”
Ik hoop dat ie morgen beter is,
want dan mogen de mama’s in ’t klasje komen om zich te laten verwennen voor moederdag…
Dat zou wel jammer zijn als hij ziek is…
“Mama, ik maakte een olifant, maar mag dat niet verklappen hè?”
*smelt*
Wát een lieverd is ’t toch!
Reacties