03-02-2011 17:09
Van je hahaha deed iedereen die mijn blogje had gelezen.
En júist de mensen waar je het niet van verwacht hè?
Allemaal grinnikten en giebelden ze erop los.
Jaja hártstikke lollig allemaal ja.
En jullie vonden dat tandarts-verhaal va gisteren grappig dus hè?
Nou geloof mij: HET KAN ÁLTIJD ERGER!!!
Wel goed voor mijn lezersaantal op de site denk ik dan maar, maar voor de rest
vind ik er weinig grappigs aan.
Ach, het begon vanmorgen al.
Zoef zoef sjeesde ik naar mijn werk waar ik dus weer nèt op tijd kwam binnenhollen.
Ja dat ritme vinden he?
Best lastig, maar dat komt vanzelf wel…..
Daar stonden me een paar collega’s heul onnozel aan te kijken: wat doe jij hier?
Jij zou toch naar…. (andere vestiging) gaan vandaag?!?!
Ik zei niks, zuchtte, draaide eens met mijn ogen en terwijl het schaamrood tot onder mijn oksels kwam, holde ik maar weer naar mijn auto.
Mán!
Gék word ik van mezelf!
Maar dat is nog niet alles hoor.
Nee nee.
Het kan nóg erger….
Ik haalde Ruben uit school en we riepen vrolijk naar elkaar dat we Oliviertje bij de oppas op gingen halen.
Intussen zat ik me te bedenken hoe we ’t beste naar de supermarkt konden rijden(want half ut durp is afgesloten)….én dacht ik na over ’t eten én de boodschappen dus…..
Olivier vergeten! schoot ’t door mijn hoofd!
piééééep deden mijn remmen plotseling en ik draaide in één vloeiende beweging een rondje en stonden we weer richting oppas.
Tjongejongejonge…je eigen kind vergeten.
hoe erg kan ’t zijn?!?!
Maar het kan NÓG erger……
Toen we weg gingen bij de oppas zei ze: tot volgende week!
ik: hûh?
werk jij dan gewoon?!?
zij: ja?! hoezo?!?
ik: nou, dat heeft de school toch voorjaars-of krokus vakantie?!?!
zij: nee hoor, pas over 4 weken, met carnaval…maart dus…
ik: hûh?!
En terwijl ze de kalender pakte, en ik weer door de grond zakte van schaamte, begon ze zachtjes te giebelen…
ik:Aaarghhhhh. DAT MÉÉN JE TOCH NIET?!?!
zij: ehhh …ja?
zij: zeg maar gewoon niks tegen niemand…
ik: ehhh. dát gaat helaas niet lukken, want ik heb vanalles moeten regelen voor Ruben die vakantie zou hebben!!!!
Niks geen extra oppasdag voor mijn ouders.
Niks dinsdag een extra vrije dag voor mij….
Ja écht.
Dit is écht té erg…
En het erge is: ik kan er écht niks aan doen!
Gewoon domme fout.
Verkeerde bladzijde van de kalender…
Heeft u die al eens bekeken?
Leg de maand Februari en Maart maar een naast elkaar en je zult mijn ‘fouten” begrijpen…!
Zo!
Nu ben ik er wel klaar mee, met die gekke hormonale fratsen van mezelf.
Ik ga vanavond lekker vroeg naar bed!
Bâh!
Gemeen hoor, mij zo uitlachen…..!
Reacties