Versterking gevraagd…

 
Wat lijkt ’t groot zo hé?
Die mega-versterker voor in mijn oor.
Niets is minder waar…
Het is maar klein hoor.
Dat kleine plastic hulsje schuif je normaal over dat witte buisje.
Dat geheel stop je in je oor en je hoort spontaan de krekeltjes weer.
Ikke dan.
Zo simpel is het….
 
Wat ook heel simpel was dat ik op een gegeven moment jeuk had in mijn oor en dus het apparaatje uit mijn oor haalde.
Tot mijn grote schrik zag ik dat het kleine plastic hulsje er niet meer omheen zat!
Snelle conclusie: het hulsje kon nérgens anders zitten dan in mijn oor…..
 
Kebóenk kebóenk deed mijn hartje.
Opeens kreeg ik het “erwt-in-je-neus-gevoel.
Niet dat ik dat ooit heb gehad, maar kan me er wel iets bij voorstellen.
net zoals ik heel snel beelden krijg bij het erven van zegelringen
 
Gelukkig zat Paul naast me en voor mijn gevoel half hyperventilerend vroeg ik om
“dat ding” met een pincet te verwijderen.
Dat lukte prima en binnen 10 seconden was het euvel verholpen.
 
Ik zat nog half in shock met de gedachte: wát als?….want dán…..
 
Maar ach…nieks aan ut handje…
dus waar maakte ik me druk om….?

Reacties

Irène op 25-01-2011 13:22
Een collega van Sjoerd had dat ook eens. Zelfs 2 keer op dezelfde dag. Nadat de halve afdeling in zijn oor had lopen poeren is hij er toch maar mee naar de huisarts gegaan. En die viste zijn hulpmiddel zo uit zijn Buis van Eustachius. Of zo.

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *