Grmpf…

Grmpf……

Dát was mijn woord van de dag.

Het komt niet zo heel vaak voor, maar vandaag was ik echt strontsjagerijnig!

Écht!

En nu begint ’t weer he?

Dat kerst-shit-gedoe.

En ik krijg daar zo’n rottig gevoel van in mijn buik.

Ik kan dat ook niet omschrijven.

Dan moet er weer zonodig allerlei kerstmeuk onder het stof vandaan gehaald worden en her en der in huis gekwakt.

 

Grmf……

Het állerergste vind ik eigenlijk die boom.

Als ie staat vind ik het overigens wel leuk hoor, maar alles wat daaraan vooraf gaat…

Door een veld ploegen om de állermooiste uit te zoeken.

Deze naar de auto slepen.

Gelukkig hadden Ruben en Paul zich hierover dit jaar ontfermd.

Maar dán.

Dan moet dat gevaarte in zo’n houder, na tig stukken stam eraf gehakt , waarna het toch nog nèt niet past.

Intussen zit ik al helemaal onder de jeukende uitslag, want meestal lig ik op de grond, want dat gevaarte kan ik niet tillen.

Hars in mijn kleren,haar, én op mijn handen….

Kijk…dát is het volgens mij.

Want daarna komt eigenlijk het leuke gedeelte.

Het versieren….

 

Paul bedacht zich vanmorgen spontaan dat ie rood met goud wilde.

Rood hadden we nog, dus moest er goud gekocht worden.

Dus lieten we vanmiddag een kapitaal bij Intratuin achter.

Maar hebben we wél een paar leuke ballûh.

….Dat mag ook wel voor dat geld.

 

Morgen dus nog éven doorbijten tot dat kreng in die houder staat en dán probeer ik er gewoon van te genieten.

Misschien tóch maar eens overwegen om een kunstboom te nemen?

oh nee, want we hebben geen opbergruimte…

 

Tja….dán moeten jullie het waarschijnlijk nog járen doen met een paar dagen een sjagerijnige Linda vrees ik…..

Voor mij volstaat dit übercute boompje ook hoor.

Dáár word ik nu spontaan blij van!

klaaaaaar!