01-12-2010 21:39
Thuiszitten met je babietje is heerlijk hoor.
Af en toe wat bezoek.
Maar veel verder dan Ruben zijn school, de supermarkt en de drogist kom ik eigenlijk niet.
Ik weet niet.
Ben gewoon ook wel heel graag thuis hoor.
Zeker met dit koude weer.
Ik krijg de dagen wel om. Vraag me niet wat ik allemaal doe, maar ik ben élke keer weer verbaast wanneer Olivier begint te huilen en dat ik me besef dat er weer 3 uur voorbij zijn! Ze vliegen gewoon. Die uren.
Maar goed.
Éven tijd voor mezelf had ik wel hard nodig hoor.
Éven lekker shoppen.
Mét mezelf en vóór mezelf!
Vandaag was ’t dan zover. Al 2 weken verheugde ik me erop.
Eindhoven ging ’t worden.
En éven dacht ik dat ns nog roet in ’t shopdagje ging gooien, maar die kabelbreuk waardoor we niet de maximale snelheid konden rijden, bleek gelukkig maar van korte duur. Ik gooide mijn frustratie op Twitter en voordat ik de reakties gelezen had, reden we alweer.
Gelúkkig!
Eenmaal uit de trein gooide ik mijn haar in de wind en liep met grote pas richting de winkels.
De een na de ander liep ik in en uit.
Lekker op mijn eigen tempo.
Het was half 3 toen ik voor ’t eerst op de klok keek.
Jeetje!
Maar ik shopte dus.
En ik shopte goed.
En met “maar” 3 tassen (tasintasintas) vol met kleding voor mezelf (en een beetje voor Olivier) stapte ik vermoeid weer in de trein.
Ik moest wel heel hard om mezelf lachen toen ik in een winkel stond en ik Olivier hoorde huilen! Écht zó maf was dat.
Het is gewoon zijn huiltje die in mijn hoofd zit…
Heel raar was dat…
Onze onzichtbare band denk ik!
Ik heb genoten.
Het was een superfijne dag.
Samen met mezelf…….
Blij met mezelf….
Reacties