26-09-2010 16:54
Soms leer je iemand kennen waarvan je meteen denkt:
hád ik die maar véél eerder leren kennen,
dan hadden we al zóveel lol samen kunnen hebben.
Irène is zo iemand.
Iemand waarmee het meteen bij de eerste ontmoeting klikte.
De eerste ontmoeting was toen ik haar van dienst kon zijn bij de voorbereidingen
van hun bruiloft.
Ik mocht namelijk een ringenkussentje én halsbandje voor hun lieve Rover freubelen.
Zó gezegd, zo gedaan dus…
Vraag me niet hoé we mekaar precies hebben leren kennen..in ieder geval via
mijn en haar weblog.
En later ging het via sms, hyves en twitter verder….
Vorige week zaterdag was ze nog gezellig op mijn babyshower.
2 dagen later lag ze in Utrecht in het ziekenhuis.
Nu moet u weten dat Irène CF heeft. Ofwel taaislijmziekte.
Vandaar die opname.
Ik schrok er wel wat van.
Net als mijn medetwitteraars….
Dus namen we met z’n 3-tjes ( Riz, Margriet en ik) het initiatief en vroegen verschillende van Irènes volgers of ze mee wilden doen met een
“hoe-kom-ik-die-3-weken-kuur-door-verrassings-pakket”.
Dat bleek een leuk idee!
Met een aantal mensen legden we een leuk centje bij mekaar.
Ik maakte een verrassingsmand, kocht bloemen en nog een hartjes-kedootje.
En zo stonden wij vanmorgen om 11 uur bij Irène op de stoep.
Ze was he-le-maal verrast.
En verbaast.
En…ja..gewoon…dit had ze écht niet verwacht gewoon.
En dát was nou nèt de bedoeling!
Hét pakket…
De bloome en ut kedootje…
Hoe blij kan iemand zijn zo vroeg in de morgen?!?!
Het werd meteen Twitterland ingeslingerd natuurlijk!
Ruben liet hondje Rover maar even uit…
of andersom…dát kan ook!
Zó!
Dát is ook gedaan.
Missie súpergeslaagd dus.
En dáár ging het om!
Nu heb ik rust.
Nu mag wat mij betreft die beeb wel komen hoor!!…..
Reacties