01-09-2010 22:16
Ik genoot.
Gewoon even tijd voor mezelf.
Ik werd bedolven onder de lieve sms-jes, hyves- en twitterberichtjes.
Zó leuk!
Even een beetje klussen op de babykamer,
muziekje aan en lekker meeblèren!
Neeeeee, niet janken, zingen….
Althans poging tot…
Nee, tranen zijn er niet gekomen vandaag….
Sorry….
Toen ik hem ophaalde was er een klein feestje,
ter opening van het nieuwe schooljaar.
Alle kindjes met hun juffen stonden buiten.
De papa’s en mama’s stonden in een kring tegenover de kindjes.
de állerkleinsten mochten meteen kijken waar hun mama’s waren,
en wie stapt er heel stoer zoekend, het grote schoolplein op?
Ja, onze Ruupie dus!
Niks verlegen, maar wel súperblij om mij weer te zien!
Dikke knuffels.
Wel 3 seconden lang.
Toen rende hij alweer het schoolplein op,
want hij wilde nog even spelen en in de trein zitten…..
Ja,
volgens mij vindt hij het helemaal geweldig.
Hij was wel moe hoor, maar dat is niet gek natuurlijk!
We hebben samen een uurtje geslapen en toen hij wakker was,
vroeg ik: zal mama je morgen weer naar school brengen?
Ja! Met de kiendjes spelen!
Ja mama ja!
Hij blij…
ik blij…..
Reacties