29-07-2010 23:19
Ja sorry mensen.
Ik heb ’t druk.
Druk met denken wat ik allemaal zal doen.
En dan tot de ontdekking komen dat ik nog héél veel WIL doen, maar óók weer denk: ach…ik heb vakantie…dus álle tijd….
En dat ik tijdens dat denken dan tóch heel stiekem héél veel dingen doe!
Jaha?
Dat had je niet gedacht hè?
Je dacht vást en zeker dat ik heerlijk lui lig te wezen?
Nee dus.
Ik bakte namelijk een superlief taartje voor Oma Coosje, want die was jarig vandaag.
Dus gingen we naar ’t feest, en heel héél vreselijk….toen moest ik óók nog een stuk taart eten óók nog!
Wat vervelend toch zeg…
Én ik kocht gisteren stofjes.
Om zelf babylakentjes te maken.
Dus trok ik vandaag de naaimachine maar weer eens onder het stof vandaan.
En je weet het, met naaimachines heb je de ene dag een liefde-verhouding en de dag erna een haat-verhouding.
Vandaag had ik een liefde-verhouding met ut massjien.
En toverde een súperlief lakentje tevoorschijn.
Waar ik dan zelf weer helemaal perplex van stond.
Gewoon dat ik het zelf maakte….
En dat ik het daarna als kedootje inpakte.
Geen idee voor wie, maar misschien gewoon tegen nieuwsgierige mensen….
Geen idee voor wie, maar misschien gewoon tegen nieuwsgierige mensen….
Morgen misschien nóg eentje maken?
Of niet….
Want ja, ik heb vakantie hè?!
Een lekkere relaxte, leuke dag dus!
…..tot we van het feestje naar huis reden…
ik voorop..Paul en Ruupie achter me aan.
opeens zag ik allemaal rare lampjes en opeens kwam er een motor zó op me afgeschoven…!
De bestuurder was er onderweg al afgeslingerd.
Jézus zeg!
Ik schrok me helemaal het apelazerus en heb gewoon keihard geremd.
Me niet eens afgevraagd of Paul óók zou remmen.
Gewoon een reaktie.
Gelukkig remde paul ook en slingerde de motor langs mijn auto heen.
De jonge bestuurder stond intussen al rechtop en had z’n helm afgedaan.
Ik stak mijn duim omhoog en hij deed hetzelfde.
Gelukkig.
Van alle kanten schoten mensen de straat op.
Dus zijn wij maar doorgereden…
Een paar meter later stroomden de tranen in overvloed over mijn wangen.
Gewoon.
Van de schrik.
En omdat ik me toen de: wat als-versie zat te bedenken…
wat als….paul voorop reed, met Ruupie voorin (omdat ie dat zo leuk vindt) en die motor zó tegen hun auto knalde?
wat als…ik remde en Paul NIET zou remmen??
wat als…..?
wat als…..?
Vandaar die tranen dus…
eigenlijk ook wel weer van opluchting,
omdat er eigenlijk helemaal niks is gebeurd.
tranen van schrik….én die vreselijke hormonen…..
Reacties
Gelukkig is iedereen gezond en wel en worden er nog steeds afschuwelijk mooie taartjes gebakken!