20-07-2010 17:08
Na mijn “recht-uit-het-hart”-logje van gisteren is het gedaan.
De hor(ror)monen nemen het over..
Terwijl ik gisteren dus dat logje typte regende het tranen, geen idee waar die
opeens vandaan kwamen!
En nog steeds als ik ’t verhaaltje lees moet ik huilen,
maar gelukkig… uit de reakties blijkt dat ik niet de enige ben, dat scheelt.
Vanmorgen (lees: op mijn vrije dag) stond er een wakker mannetje om 6 uur naast me…
Nao onger?!?
Nae veer gaon noch efkes sjlaope Ruupie,
Nae! Onger! Papa toe…
Hij naar beneden dus en ik nog even een uurtje wegdoezelen.
Om 7 uur moest ik toch écht mijn bed uit, want papa ging werken.
grmfp….
Ik had mijn slaap dus écht nog niet uit.
Maar goed.
Kind speelde zoetjes en keek wat tv en ik deed rare dingen.
Ik begon de keukenlaatjes te soppen en te ordenen…
Ik ontkalkte de waterkoker en ’t senseo-apparaat…
Ik dacht er zelfs een nano-seconde over na om mijn zilv’ren lepeltje en ring te poetsen, maar dat ging werkelijk te ver.
Ik organiseerde het rommellaatje.
Want er bleken nogal wat schrijfwaren te zijn verzameld in de loop der tijd..
1 of 2 pennen lijkt me ook wel voldoende..
Maar goed, ik heb nu ook een opgeruimde taarten-kast en ’t voelt supergoed!
Vervroegde nest(el)drang…?!
Zoonlief zei om half 11: Ruben slapen?
Nou, geen probleem, kon mama nog even verder in de keuken..
’s Middags reden we naar ’t blauwe paradijs voor een verfrissende duik.
Van te voren nog even gezellig gekletst met oma Coosje.
Toen viel Ruben op z’n knietjes.
Dikke tranen dus.
Hem getroost en toen was ’t weer over.
Hij blies nog wat bellen en speelde HendrikJan de tuinman..
Daarna gauw de zwemkleertjes aan en sprongen we samen in ’t water!
PLOENS!
……
en toen ging het mis….
MAMAAAAAA…PIEN!
Pijn aan zijn knietjes dus…
Ja dat zal zeker wel wat prikken ja, maar nee, we kregen ‘m ’t water niet meer in.
Huilen, miemelen, jammeren.
Oma ging nog pleisters halen waarmee hij welweer kon zwemmen.
Maar helaas, ook dat trucje werkte niet.
Nou, dát was ’t dan…dé verfrissende duik van vandaag.
Ik raapte ons boeltje bij elkaar en ging maar weer naar huis.
Ik weet niet wie er onderweg harder huilde.
Hij of ik.
Maar 1 ding is zeker….de hormonen hebben sinds gisteren dus de overhand….
O jeetje…dat gaat nog gezellig worden de komende maanden!..
Ok, vooruit…speciaal voor jullie dan nog maar even een 28-wkn-bolle-buikfoto…
vanavond maar heel vroeg naar bed denk ik,
misschien helpt dat….
Reacties