09-07-2010 08:43
Heb ik éindelijk mijn nieuwe speeltje,
hoor ik van alle kanten dat mensen zich verwaarloost voelen.
Dat ze geen aandacht meer krijgen, al is het digitale aandacht.
En dat ik geen blogjes meer schrijf enzo…
Dus ja, dan poep ik er maar snel even eentje uit, hè?
Maar jiésus wat is het heet hè mensen?
Iedereen vraagt me hoe ik die warme dagen doorkom.
Ja gewoon, net als jullie.
Jullie hebben ’t warm, dus ik ook.
En we gaan lekker vaak zwemmen bij opa Bert en oma Coosje.
Want daar kan ik úren blijven dobberen. Met mijn dikke bolle buik boven water.
Gisteren ook…stonden Ruupie en ik daar te popelen voor een ploens,
bleek ik mijn badpak te zijn vergeten!
En dán baal je enorm, ik zeg ’t je!
Gelukkig had oma nog een badpak, waar ik al mijn rondingen nog nèt in gepropt kreeg.
Whatèver dacht ik.
Niemand die ’t ziet.
En dat was natuurlijk ook zo.
En dat kleine mannetje van ons hè?
Die kan toch opeens zó goed zwemmen. Gisteren lagen we samen op onze rug te dobberen. buik omhoog, hoofd naar achteren….
En dan mekaar heel lang en lachend aankijken..
Mán op dat soort momenten smelt ik echt helemaal.
Hij is toch zó ontzettend lief!
Alleen dat slapen met die hitte hè?
Dat lukt mij niet zo, en zoonlief ook niet echt.
Uiteindelijk vallen we van vermoeidheid wel in slaap, maar da’s dan weer minder als ’s morgens de wekker gaat…
Van de week rekende ik voor de grap eens uit hoeveel dagen ik nog echt moet werken.
Dat blijken er vandaag nog 10(!) te zijn tot de vakantie.
Én tot mijn verlof dus, want na de vakantie hoef ik niet meer te werken.
En hoef ik dus pas weer 24 januari paraat te staan.
En met die gedachte kom ik die 10 luttele warme werkdagen ook nog wel door!
Reacties