23-05-2010 12:52
Wékenlang, wat zeg ik, máándenlang werd ik er doodziek van.
Paul marktplaatste zich suf op Landrovers.
Hoe groter hoe beter.
Is dit niks voor jou?
En dan kwam er weer een hele riedel aan plaatjes met netvlies voorbij.
Ja, dat rijden met zo’n ouwe Landrover, dát is toch wel echt z’n droom.
Da’s iets van vroeger.
Dan mocht hij met een jongensinternaat mee op van die tochten.
Door het bos enzo.
Gewéldig. Ik kan me er écht iets bij voorstellen..
Maar nu moet u weten, dat er nog zo’n autootje bij Paul z’n ouders staat.
In onderdelen…..
We waren hiermee bezig, toen er opeens een huis tussendoor kwam flitsen.
En daar verbouwden we gezellig zo’n jaartje of 7 aan…
geen tijd voor ’t autootje dus….
Maar goed.
Tot mijn verbazing stond er op de parkeerplaats van mijn werk zo’n autootje.
Bleek van een collega te zijn.
Ik vertelde haar Paul z’n droom waarop ze antwoordde; oh maar mijn man doet wel vaker van dat soort tochten!
Mijn mond viel open….
Neuj?!
Ja!
En toen was de deal/verrassing voor Paul geklonken…
Ik maakte Paul een week lang helemaal gek.
Hij mij ook, door alle vragen die hij me stelde.
Uiteindelijk heeft hij het tóch geraden…
Vandaag moest ie om 6.30 uur klaarstaan dus en nog geen 15 minuten later,
reden er 3 hele coole Landrovers onze straat in.
Ik maakte gauw nog wat fotootjes en weg waren ze weer …
En ohhhh, ik vind dit toch zóóó leuk voor ‘m en weet zéker dat hij een TOPDAG heeft vandaag!
En ik?
Ik maakte een fietstochtje met dit boefje..
Is ie niet om op te vreten?!?!
Nog geen 10 minuten later hing de slapende versie hiervan in het fietsstoeltje…
Reacties