21-04-2010 18:24
Sinds gisteren heb ik opeens de kolder in de kop.
Ik geef die hormonen maar de schuld, want dat is het makkelijkste om je achter te verschuilen!
Geen idee waar ’t opeens vandaan kwam hoor, maar ik MOET een Iphone!
Ja..MOET, want dat is écht van levensbelang hoor.
Maar die krengen zijn me toch een partij duur hè?
Dus moet ik écht wachten tot het einde van mijn abonnement..
Nerveus belde ik gisteren de KPN.
Sjips..
Uw abonnement loopt tot 3 oktober, mevrouw!, vertelde de muts me aan de andere kant van de lijn.
Nou, dat is niet zo mooi dan antwoordde ik, en kwakte zó de telefoon in een hoek van de kamer.
Tsst!
Ók-to-ber!
Mán, tegen die tijd heb ik misschien wel al een kind gebaard!!
Ók-to-ber!!!!!!
Uit verschillende twitter-hoeken hoorde ik dat je ‘m wel al eerder kunt bestellen en er dus wel al leuk mee kunt spelen.
Met dan ohne internet dus he?
En dus ook geen mobiel-getwitter tot die tijd.
Maar het laat me niet los menschen.
Ik moet en zal die aaifoon hebben!
internet of niet…..
Irène opperde het állerbeste idee éver:
vraag ‘m gewoon als werpgoud!
En ik bedenk me meteen: wat was mijn werpgoud eigenlijk toen ik die kleine Ruupie tussen de soep en érpele op de aarde kwakte?!?
hè? ja? ja? wat dan?
En ik weet het nog goed ja.
Toen ik een tijd geleden die first-date had met mijn sissie.
Die me ietwat té enthousiast en met een nehnèhnèh-blik in d’r ogen meededeelde dat zij er óók een had besteld.
En dat ik toen nog heul luchtig antwoordde: ach, dat geld geef ik straks liever uit aan luiers voor ons schattige prulke.
En toen meende ik dat écht nog…
toen wel ja…..
zucht…is het nog lang?
tot oktober?!?!
tot die tijd kwijl ik wel naar plaatjes…
Reacties