Hoe ik ook deze dag weer omkreeg..

Dagje vrij.

Althans, hoef niet op ’t werk te verschijnen.

Dagje thuis dus.

 

Om 6 uur gaat de wekker, ik geef Paul een kus en draai me nog eens lekker om in mijn warme bedje…

Ergens door de babyfoon hoor ik gejengel, Ruben wakker geworden door het opstaan van papa Paul

Even probeer ik het te negeren…,

maar om mezelf nog enige minuten rust te gunnen, haal ik ‘m maar op en leg ‘m naast me …

Een half uurtje later hoor ik Paul de trap weer opkomen,

Ja, die jongen moet óók kleren aan naar z’n werk hè?

Zou een beetje lullig zijn..

Hóp, klikklik en ik hoor die bruine kijkertjes naast me open klikken..papáááááá!

en dit op een volume wat mijn tere oortjes zo vroeg in de morgen niet kunnen verdragen..jeuj.

De dag begint.

papa gaat naar beneden.

enz…

 

ok, het draakje wint, as usual…

opstaan dus…

 

en dit allemaal om f*cking 6.45 uur hè?

pffff, waaraan heb ik dit verdiend??

 

Maar goed, we gingen samen naar de stad en kochten de laatse vastelaovesshit en wat thermostuff. Want die 15 graden die ik bestelde, gaan we vást niet krijgen komende zaterdag, zondag en maandag.

Dat was leuk in de stad, weglibberden wat heen en weer door de straten ..

daarna gauw weer terug naar huis.

Ruben viel in slaap

hmmm, interessant!

Bij thuiskomst leg ik ‘m in bed in de hoop zelf ook nog een uurtje mee te kunnen pikken (voorslapen voor de komende vermoeiende dagen),

maar terwijl ik me onder mijn dekbedje draai, hoor ik alweer wat getrippel over de gang richting onze slaapkamer.

Djúú!

Ik probeer hem over te halen naast me te komen liggen, maar de sokken en ondergoedlaatjes zijn reuze interessant! en de schuifdeuren..

áááárgh!

 

Hop uit bed, boodschappen doen en hij zoals een moeder dat kan aanvoelen,

hij rent zó de straat op terwijl ik mijn karretje sta vol te laden!

súperpissed ben ik en prop ‘m in mijn winkelkar

Wel 20 x heb ik ‘m in de auto nog nadrukkelijk toegesist dat ie dit dus NOOIT meer mag doen, want auto’s enzo.

Hij zegt sorry en snapt volgens mij niet eens meer waar ik het over heb…

 

Maar goed.

De rest van de dag hou ik me bezig met roepen, schreeuwen:

 

Áfblijven!

Niet doen!

Voorzichtig!

Pas op!

Kom daaruit!

Aan de kant!

Niet gillen!
Kom naar binnen!

Doorlopen!

Niet zo treuzelen!

Handje vasthouden!

Deur záchtjes dichtdoen!

Hierrrrrkomen jij!

Dát doen we dus niet hè?

NIET Bucks pesten, want dan krijg je straf hè?

Ga eens netjes zitten!

Niet springen op de bank!

Niet klimmen!

 

Ja…

Nu is het 17.30 en mag ik weer koken.

 

ja, het leven van een moeder gaat over rozen.

jeuj, morgen weer werken!

 

(oh ja,tussen de bedrijven door fikste ik óók nog even Ruben z’n bedje. Want dat miste een belangrijk schroefie.

Nu komt ie bij ons op de kamer logeren, want Riz gaat de komende dagen zijn kamertje bevuilen met gore bierwalm enzo….)